هرمز شریفیان
در حالی که کش و قوسها برای ریاست مجلس شورای اسلامی بین “محمدرضا عارف” و “علی لاریجانی” در فضای سیاسی کشور جاری بود، ریاست خبرگان آنهم در شرایط چراغ خاموش به “احمد جنتی” تقدیم شد.یکی از دلایل اقبال مردم و روی خوش نشان دادن آنان به انتخابات هفتم اسفند ۹۴ این بود که بیشینهی واجدان شرایط بهصورت “رفراندوموار” خواستار تغییر شدند و با رای ندادن به “یزدی” و “مصباحیزدی” نشان دادند که خواستار بیرون ماندن چنین افرادی از دایرهی تصمیمگیری برای کشورند.
“احمد جنتی”، ضلع سوم همان مثلثی بود که مردم خواستار نبودن آنان بودند و چنین شد که دبیر پرحاشیهی شورای نگهبان در میان تردیدها، شک و ظنهای بیشمار و بهعنوان نفر شانزدهم وارد مجلس خبرگان رهبری شد.
این درحالی بود که حامیان لیست امید با این امید پای صندوق آمدند تا “اکبر هاشمیرفسنجانی” که موفق شد نماینده اول تهران شود، بر صندلی ریاست خبرگان تکیه زند تا خردگرایی و تعقل در یکی از مهمترین نهادهای جمهوری اسلامی جاری شود.
در این میان نامزد نشدن هاشمیرفسنجانی برای ریاست بر مجلس خبرگان تا حدود زیادی تامل برانگیز است و آنچه دامنهی شک را بیشتر میکند هیاهو برای انتخاب ریاست مجلس شورای اسلامی بود تا اذهان همگانی جامعه به آن سمت سوق داده شود تا در سویی دیگر جنتی؛ بدون سروصدا و هیاهو علاوهبر کرسی دبیری شورای نگهبان، صندلی ریاست مجلس خبرگان رهبری را نیز اشغال کند.
اگر قرار باشد اعتدالیون و اصلاحیون با تکیه به رای مردم و به میدان آمدن چهرههای شاخص خود مانند “سیدمحمد خاتمی”، “سیدحسن خمینی” و خانوادههای “میرحسین موسوی” و “مهدی کروبی” پیروز انتخابات باشند اما امثال جنتی و علی لاریجانی بر ریاست یه قوه و یک نهاد تاثیرگذار تکیه کنند دیگر اصلاح و اعتدال چه محلی از اعراب خواهد داشت.
حالت خوشبینانه آن است که در پس پرده امتیازی داده و مابه ازای آن امتیازی گرفته شده باشد. اگر چنین باشد امتیاز نشستن جنتی بر صندلی ریاست خبرگان آنقدر بزرگ است که مجلس شورای اسلامی در ازای این امتیاز رییسی غیر از “محمدرضا عارف” را نباید بهخود ببیند چون اگر قرار است روی آرای مردم معامله شود، تا اینجا آنکه از این معامله سود برده جناح اقتدارگرای حکومت است.
حال باید دید حامیان اصلاحات و اعتدال برای تعیین و انتخاب رییس مجلس شورای اسلامی چگونه این معامله را ادامه خواهند داد و آیا در جزییات این بده بستانها بازهم این نتیجه عاید میشود که علی لاریجانی بر کرسی قوه مقننه جلوس کند؟
جناح اصلاح و اعتدال فراموش نکند که تنها یکسال به انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده و جریان اقتدار عزم را جزم کرده تا در تاریخ جمهوری اسلامی یک رسم نانوشته را برهم زند و روحانی را به رییس جمهور “یکدورهای” بدل کند.
با توجه به این عزم جزم، اگر قرار باشد که جناح خردگرای حکومت با اینکه آرای مردمی دارد، دست به چنین معاملاتی بزند و با مماشات و شاید خوشبینی مفرط، صندلیهای نهادهای تاثیرگذار را به اقلیت “کم رای” تقدیم کند که تکلیف انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ هم از حالا معلوم خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر