توافق
هستهای و خطر تشدید "درماندگی
آموخته شده" ملت ایران
مولانا:
"نه دامیست نه زنجیر، همه بسته چراییم؟ / فُتادیم، فُتادیم، بدان سان که
نخیزیم"
پیشگفتار:
بازی موش و گُربه پینگ پنُگی مُذاکرات هسته ای مملو
از تناقضات و تضادگویی های به ظاهر آشتی ناپذیر روزمره و " شُل کن، سِفت
کن" ها مرا بیاد کتاب "کمدی الهی" دانته می اندازد که پیش از آن در
رسالةالغفران ء أبو العلاء المعرّي نیز تکرار شده تا با گذر از "آری",
"نـــه"؛ "می شود", "نمی شود"
از سه جهان غیبی (جهنم و برزخ و جنت) عبور کرده و در آخرین مرحله جهت تکریم
و دست بوسی به دیدار ترامپ می رسند و توافق امضاء می شود. این
شگرد " شش روز نمایش گنُده گویی و حداکثر طلبی" برای مصرف داخلی و
"یک روز مذاکره و مصالحه با لبخند", نوشیدن جام زهر از طریق قطره چکانی
را آسان تر می کند.