پاسخ به مخالفان نامه 38 امضاء
برخی از ما که خود را اوپوزیسیون میخوانیم، معنای این واژه را درست درک نمیکنیم. اوپوزیسیون در ذهن ما "من آنم که رستم بود پهلوان" است! یعنی در امنیت رفتار و گفتارمان، شعارهای امن مخالف بدهیم. هرچند که میتوانیم با حفظ افتخارات گذشته، توجه خود را به شرایط موجود و نیازهای کشور در زمان حال معطوف کنیم و از نواندیشی و نوآوری سیاسی نهراسیم.
اگر هدفی را باور داریم، آنرا با تمام دانش و توانمان دنبال کنیم و از تهدید کنندگان و یاوه گویان نترسیم. نیچه یک جمله گفته که هرگز از دوران نوجوانی تا کنون فراموش نکرده ام: "اگر به چیزی باور داری تا پای جان برای دستیابی به آن بکوشهر بار که فاجعه ای میدانی در جمهوری اسلامی رخ داده، من آنرا ماهها پیش هشدار داده بودم: سالهای 58، 88، 96 و 98. اکنون هم هشدار میدهم که خیزش بعدی مردم ناراضی و مستاصل از دروغ و فساد و خشونت حاکم، در برخی نقاط شاید مسلحانه باشد. رژیم هم بیش از یکصد گردان برای سرکوب مردم در سراسر کشور مستقر کرده است. فاجعه ای که ممکن است رخ دهد را میتوانید درک کنید؟ آیا آماده ایم جان هزاران فرزندان خود را حتی فدای تغییر نظام بکنیم؟ در این چهل و دو سال کم کشته داده ایم؟ شعار دادن در کنج خانه آسان است، ولی آیا آمادگی دارید فرزند، برادر، پدر یا هر کس از خانواده تان را فدا کنید؟
از سوی دیگر، رژیم بیش از دو هزار میلیارد دلار بطور علنی و شاید بسیار بیشتر از راه فروشهای پنهانی، در این چهل و دو سال از حراج منابع طبیعی ما، از نفت و گاز و پتروشیمی و انواع معدنیها و جنگل و آب و خاک و حتی ماسه سواحل و ماهی هایمان را فروخته و اکنون سرزمینمان را هم به چینیها عرضه کرده است. آیا به مردم هرگز گزارش داده که چه مقدار به چه قیمت و به کی فروخته و پولش را چکار کرده، که در این مدت ما فقیرتر و عقب افتاده تر و زندگیمان نکبتبار تر شده؟ با امضای برجام، دولت اوباما دستکم یک میلیارد و 700 میلیون دلار پولهای بلوکه شده ایران را به جمهوری اسلامی تحویل داد. این پول کجا رفت؟ خرج چه شد؟ سوریه؟ لبنان؟ عراق؟ یا به حسابهای شخصی؟ مگر ما در هر سه کشور شکست نخوردهایم و مفتضحانه بیرونمان نکرده اند؟ آیا رسیدگی به مردم بلوچستان و خوزستان و کردستان و غیره الویت نداشت؟
آیا جمهوری اسلامی کشورهای دوست ما در جنوب خلیج پارس را تبدیل به دشمن تا دندان مسلح نکرده که خاک ما را مورد تهدید قرار دهند؟ آیا در شمال با بُزدلی تمام مرز راهبردی ما با ارمنستان را از دست نداده و به ایجاد پایگاه نظامی ترکیه همراه با هفت هزار داعشی بی اعتنائی نشده؟ آیا با اقتدار موشکی خود یک هواپیمای مسافری را نزده؟ حالا که ما میگوییم امریکا پول ملت ایران را به یک حکومت خائن و منفور ملت خودش نده با استکبار جهانی همسو شده ایم؟
ما تنها چیزی که نمیخواهیم اینست که پول ملت ایران بدست جمهوری اسلامی بیافتد. ما میخواهیم رفع تحریمهای مالی هوشمندانه، تدریجی و زیر نظر دفتر سازمان ملل متحد راستی آزمایی هزینه شدن آنها برای ملت ایران باشد. سامانه بانکی اینستکس یک راه است، ولی باید طوری مدیریت شود که کالاهای خریداری شده بدست عوامل جمهوری اسلامی احتکار و وارد بازار سیاه نشود و پول فروش آن به صندوق دولت ریخته شود. ما نمیخواهیم از بودجه دولت صدها هزار میلیارد تومان به بنگاههای آخوندی که هیچ کار تولیدی و رفاهی برای مردم نمیکنند برود. در صورت پذیرفته شدن پیشنهاد ما توسط دولت امریکا، آماده ایم کمیته ای را از هموطنان درستکار و دلسوز معرفی کنیم تا زیر نظر دفتر سازمان ملل در تهران به پخش کالا به اقشار آسیب پذیر یا بیماران یا کودکان زباله گرد یا موارد ضروری دیگر برای رفاه ملت ایران برسد. همچنین کمیته ای در اروپا برای نظارت بر معاملات اینستکس. ما نمیخواهیم امریکا پول ملت ایران را بدست جمهوری اسلامی بدهد، زیرا بیشترش به حسابهای بانکی و سرمایه ای نورچشمان جمهوری اسلامی در همان امریکا و کانادا و غیره خواهد رفت.
چرا از امریکا میخواهیم که در چند ماه آینده پول ملت ما را به جمهوری اسلامی تحویل ندهد؟ زیرا شاید بتوانیم رژیم را وادار به یک انتقال قدرت مسالمت آمیز و بیخونریزی با حفظ امنیت شخصی و مالی خودشان بکنیم؟ میخواهیم امریکا پولها را به دولت آینده که با رای مردم انتخاب خواهد شد تحویل بدهد. آیا شما که با این طرح مخالفت میکنید، مثلا میهن پرست هستید یا امنیت پرست؟ من آنم که مصدق بود پهلوان را با پهلوانی خودتان جایگزین کنید. چرا ما جان خود را برای نجات میهن و مردممان روی خط نگذاریم؟ اگر شما از جمهوری اسلامی میترسید، حق دارید چون براستی ترسناک هستند، ما هم میترسیم، ولی کنار بنشینید و تضعیف نکنید.
کورش زعیم، هموند جبهه ملی ایران – سامان ششم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر