۱۳۹۹ اسفند ۱۰, یکشنبه

قانون اساسی خواهی  یا پیمان همه در پشت "من" 

هدف ملی: برپاداشت ‌دمکراسی

عبدالحمید وحیدی

دوست ارجمندم  جناب سیاوش لشگری بیانیه جمعی ازایرانیان را جهت انتشار در دگرباوران ارسال داشتند ، از آنجائیکه در حسن نیت ایشان و شماری دیگر از امضاء کنندگان که آنها را می شناسم ، تردید ندارم، ضمن انتشارآن یاد آورمی شوم که اقدام آنها در همبستگی  با جناب آقای رضا پهلوی ، مرا به یاد زمانی می اندازد، که همگان برای رفتن شاه به درگاه شیخ پناه بردند. دوستان، نه شاه دیکتاتور بود و نه خمینی،  این ما هستیم که دیکتاتورمی سازیم. شما در آستانه بستن پیمانی نوین برای ساختن دیکتاتوری نوین هستید و از آن غافل هستید!! اما، بدانید که ما "قانون اساسی خواهان دموکرات"به خواب نرفته ایم!! 

بیانیه جمعی از ایرانیان

عنوان اصلی بیانیه:
هدف ملی: برپاداشت ‌دمکراسی، انتخاب فردی: پادشاهی یا جمهوری!‏

ما نگارندگان بر این باوریم که کهن‌سرزمین ما در نظام ولایی هر روز بیش از روز پیش فرومی‌پاشد و منافع ‏ملی از دست می‌شوند. نیز بر این باوریم که رهایی ایران از نظام ولایی و برپایی دمکراسی جز به دست ایرانیانی که ‏پشت به پشت هم می‌دهند شدنی نیست [۱].‏

شوربختا که کینه‌های کهنه و وابستگی‌های تکروانه شمار روزافزون ایرانیان ناخرسند را از هم‌آفزایی نیروها ‏باز می‌دارد و به نظام از هم پاشیده همچنان فرصت حکمرانی می‌دهد.‏

اما نیز هستند ایرانیانی که کینه‌‌ها و دسته‌بندی‌های فرصت سوز را به کناری می‌نهند و برای رهایی و سربلندی ‏ملی گرد هم می‌آیند. این چنین است که بسیاری از ایرانیان آزادی خواه، همچون امضاکنندگان‎ ‎‏«دعوت جمعی از اعضا و ‏هواداران سابق احزاب و سازمان‌های کمونیستی» و «ما ایرانی هستیم و ایران آزاد را برای همه ایرانی‌ها می‌خواهیم!» ‏و دیگر از جانمایه دمکراتیک «پیمان ‏نوین» شاهزاده رضا پهلوی، پشتیبانی کردند و بر آن شدند که نیرو بر نیرو ‏بیافزایند تا در برابر نظام ولایی قد برافرازند و ایران را از ترس و تاراج و تنهایی برهانند.‏

ما نگارندگان، از همه ایرانیان میهن دوست و دمکراسی‌خواه، چه پیرو جمهوری و چه در پی پادشاهی، می‌‏خواهیم که برای رهایی کهن سرزمین مشترک مان، کینه‌های فرصت سوز را به کناری گذارند و دموکراسی را که برای ‏فردای ایران وعده می‌دهند، از همین امروز میان خود برپا دارند.‏

به باور ما، برای سربلندی ایران که هر ایرانی شایسته آرزومند آن است، می‌بایستی بدون پرهیختن از رقابت ‏سالم و نقد سازنده یکدیگر، کینه‌ها را کنار گذارد، حقوق شهروندی یکدیگر را پاس داشت و به دور از خیال یکی شدن و ‏رهبر یگانه داشتن، بر پایه پنج اصل گفتگو و همکاری کرد.‏

‏۱- حقوق بشر ستون پایه زندگی اجتماعی ما هست و خواهد بود. ایرانی، از هر قوم و باور و گرایش جنسیتی که ‏باشد، حقی برابر و نازدودنی دارد.‏

‏۲- ایران سرزمین مشترک، پیشینیان، هم روزگاران و آیندگان ماست. از همین رو، یکپارچگی آن جای گفتگو ‏ندارد و جدایی هیچ گوشه‌ای از آن به هیچ بهایی پذیرفتنی نمی‌تواند بود.‏

‏۳- دموکراسی و جدایی نظام حکومتی از دین و هر ایدئولوژی دیگر، شیوه حکمرانی روابط امروز ما و ستون ‏پایه حکومت ما در ایران آزاد فرداست. چه حکمرانی امروز و چه حکومت فردا، بر پایه رأی آزاد مردم و برای مردم ‏است.‏

‏۴. سختی‌های اقتصادی ایرانیان، گسترش فلاکت و تاراج و از میان بردن منابع ملی و تنگدستی، ناشی از نگاه ‏‏«خودی غیر خودی»، «خودکفایی»، «درون زایی و برون مرز پرهیزی» و «کارآفرین ستیزی» نظام ولایی است. در ‏ایران آزاد فردا، اقتصاد بازار بنیاد به جای اقتصاد دولتی و کارآفرینی و کاریگری به جای مصادره اموال و رانت ‏خواری خواهد نشست. در چارچوب چنین اقتصادی، تامین اجتماعی و آموزش و سلامت و امنیت به همه ایرانیان امکان ‏رهیدن از آسیب و تنگدستی و توانمندی در تولید و شکوفایی خواهد داد.‏

‏۵- کهن سرزمین ایران همواره چهارراه آمد و شد و داد و ستد با جهانیان بوده است. راه ایران برای برون شد از ‏تنهایی و گام گذاردن به شاهراه توسعه اقتصادی، سیاسی، علمی و فرهنگی هم پیمانی با حکومت‌های دموکراسی و به ‏ویژه پاسداشت پیمان‌های بین المللی همچون کارگروه اقدام مالی، کنوانسیون پالرمو، سازمان مشارکت بین‌المللی ‏بودجه‌ای، سازمان بین‌المللی کار، آژانس چندجانبه تضمین سرمایه‌گذاری، انستیتو داوری استکهلم و دیگر است.‏

بسیاری از ایرانیان از چهل سال مبارزه با ستم جمهوری اسلامی فراوان آموخته‌اند و امروز بر این باورند که ‏گذار از جمهوری اسلامی، نه کار این رئیس جمهور فرنگی و آن ارتش خارجی، بلکه تنها به دست ایرانی است و از ‏همین رو آماده همدلی و همکاری با یکدیگرند.‏

آهنگ این نامه، چهره سازی یا دعوت برای تشکیل و پیوستن به کس و دسته تازه‌ای نیست. ‏

دسته و چهره در سپهر سیاسی و اجتماعی ایران فراوان و بسنده است. آن چه می‌بایست، شکیبایی دسته‌ها و ‏چهره‌ها، به دور از کینه و بهتان، برای انجمن و گفتگو و همکاری با یکدیگر است. ایرانیانی که خواهان گذار از نظام ‏ولایی میهن سوز و برپایی دمکراسی‌اند می‌توانند برپایه جانمایه «پیمان نوین» و دیگر نامه‌های پشتیبان حاکمیت ‏مردمی گرد هم آیند و از راه رایزنی آزاد و همکاری خودجوش برای سربلندی ایران بکوشند.‏

انجمن آزادی خواهان آستانه ایران آزاد فرداست. بدون آن کشتی به خشکی می‌رانیم و ایران را در دست ایران ‏سوزان باقی می‌گذاریم.‏

ایران
‏۱)‏ جلال آقامرادی، مهندس راه‌سازی، کوشنده سیاسی، ایران ‏
‏۲)‏ نوید جمشیدی، روزنامه‌نگار، سردبیر آسیانیوز و هموند فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (‏IFG‏)‏
‏۳)‏ فرید حاتمی، کوشنده سیاسی، ایران
‏۴)‏ زهرا صفارپور، حزب پان ایرانیست
‏۵)‏ پریوش عبدی‌پور، کوشنده سیاسی ‏
‏۶)‏ شهریار غلامپور، دکترا در فلسفه، کوشنده سیاسی ‏

آلمان
‏۷)‏ بهرام آبار، دبیرکل حزب سکولار دمکرات ایران
‏۸)‏ محمد رضا آذر پاد، دکتر در رشته کشاورزی، کنشگر سیاسی
‏۹)‏ داریوش احمدی، کنشگر حقوق بشر، برلین
‏۱۰)‏ مهین ارجمند، کارشناس انفورماتیک، کنشگر سیاسی و حقوق بشر ‏
‏۱۱)‏ چنگیز امیری، کوشنده سیاسی
‏۱۲)‏ سوران امینی، کنشگر حقوق بشری، سازمان پادشاهی پارلمانی ایران در راستای حقوق بشر
‏۱۳)‏ شهاب انتصاری‌فر، ستوان سابق ارتش جمهوری اسلامی، کوشنده سیاسی
‏۱۴)‏ پویا بهرامی، خبرنگار، هموند کنگره رهایی ایران و کنشگر سیاسی دمکراسی‌خواه، برلین
‏۱۵)‏ حمید بهرامی روشن، کارشناس بیمه، کوشنده سیاسی
‏۱۶)‏ خسرو بختیاری،‌ هامبورگ
‏۱۷)‏ مهرداد پارسا، فعال حقوق بشر
‏۱۸)‏ مهشید پگاهی، کنشگر
‏۱۹)‏ ایرج جوادی، نویسنده و کنشگر سیاسی
‏۲۰)‏ ماشاالله چگینی، کوشنده سیاسی
‏۲۱)‏ نسار حسامی نقش‌بندی، کوشنده سیاسی
‏۲۲)‏ کمال حسینی، کارگردان و بازیگر
‏۲۳)‏ داوود زارع‌زاده، مدیر صنعتی، کوشنده سیاسی
‏۲۴)‏ دانا صابری، کنشگر و کوشنده سیاسی
‏۲۵)‏ مهرداد صفوی، کنشگر سیاسی
‏۲۶)‏ سیاوش کوهرنگ، کنشگر سیاسی
‏۲۷)‏ حسن کیان‌زاد، پزشک، کنشگر سیاسی و سخنگوی سازمان برون مرزی حزب پان ایرانیست
‏۲۸)‏ کوروش فار، کنشگر سیاسی
‏۲۹)‏ فرزانه فرشباف، کوشنده حقوق بشر
‏۳۰)‏ پگاه فَریدَنی، هنرمند
‏۳۱)‏ فرهاد قناعتی، هنرمند
‏۳۲)‏ آرام مرادی، کوشنده سیاسی
‏۳۳)‏ بهروز مرادی، مهندس الکترونیک
‏۳۴)‏ شاهین مقدم، کارشناس نرم افزار مایکروسافت
‏۳۵)‏ شیوا مقدم، عضو شورای مرکزی کنگره رهایی ایران
‏۳۶)‏ مریم نادری، کنشگر حقوق بشری، سازمان پادشاهی پارلمانی ایران در راستای حقوق بشر
‏۳۷)‏ محسن ویسی، کوشنده سیاسی

اتریش
‏۳۸)‏ مازیار فرزان، موسیقی دان

انگلستان
‏۳۹)‏ سیمین بحرینی‌پور، آموزگار، کوشنده سیاسی
‏۴۰)‏ شهرام صمدی، کوشنده سیاسی
‏۴۱)‏ محمد فارسی، ناخدای‎ ‎پیشین، کوشنده سیاسی، هموند شورای مدیریت گذار
‏۴۲)‏ اکبر کریمیان، کنشگر سیاسی، هماهنگ کننده صدای موج آزادی
‏۴۳)‏ ولى‌اله یوسفى، کارشناس بهداشت حرفه‌ای و زیست بوم، شهروند مسئول و مطالبه گر

ایالات متحده آمریکا ‏
‏۴۴)‏ ایرج احزابی فرد، پروفسور علوم ورزشی، ‏
‏۴۵)‏ محمد بهبودی، آرشیتکت، لس آنجلس
‏۴۶)‏ سیما پارسای، کنشگر سیاسی
‏۴۷)‏ ناصر پل، مهندس، سازمان برون مرزی حزب پان ایرانیست
‏۴۸)‏ پرویز حدادی‌زاده، سازمان برون مرزی حزب پان ایرانیست
‏۴۹)‏ حسن رضوی خلبان پیشین جنگنده
‏۵۰)‏ ملیحه روزبه، دکتر و مدیر پژوهش ایمونولوژی در شرکت داروسازی فایزر، پنسیلوانیا، سازمان زنان ایران
‏۵۱)‏ مینا رضوانی، کنشگر سیاسی، واشنگتن ‏
‏۵۲)‏ مهدی زمانی، کوشنده سیاسی، لس آنجلس
‏۵۳)‏ اسفندیار ستاری، دکتر، هموند کنگره رهایی ایران
‏۵۴)‏ ابرمرد مازیار ظفری، دکتر استاد دانشگاه، کنشگر سیاسی
‏۵۵)‏ شهلا عبقری،‎ ‎دكتر، استاد دانشگاه و كنشگر سیاسی ‏
‏۵۶)‏ ‏ سیاوش عبقری، دكتر، استاد دانشگاه و كنشگر سیاسی ‏
‏۵۷)‏ مصطفی عرب، دکتر افسر نیروی هوایی شاهنشاهی، بازیکن و کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران
‏۵۸)‏ رضا علوی، مهندس، تحلیل‌گر تاریخ و سیاست، دالاس
‏۵۹)‏ رضا فرنود، کوشنده سیاسی
‏۶۰)‏ الهیار کنگرلو، استاد زیست شناسی مغز و رئیس بخش پژوهش‌های فیزیک ام آر آی دانشگاه کلمبیا،
‏۶۱)‏ حسن ماسالی، دكتر، كنشگر سیاسی
‏۶۲)‏ مراد معلم، هموند جبهه ملی، لس‌آنجلس
‏۶۳)‏ اردوان مفید، بازیگر و کارگردان تئاتر

بلژیک
۶۴)‏ شیرین اسفندیارمذ، کنشگر سیاسی
‏۶۵)‏ سام فیروزی، کنشگر سیاسی

ترکیه
‏۶۶)‏ فاطمه اسماعیلی، پناهنده و کوشنده سیاسی
‏۶۷)‏ دانیال استخر، دکترای حقوق، دادرس و دادفر(وکیل) دادگستری و استاد دانشگاه
‏۶۸)‏ سمیه راموز، کوشنده سیاسی، فعال حقوق زنان (از دختران خیابان انقلاب)‏
‏۶۹)‏ حسین رحیمی، پزشک، کوشنده سیاسی
‏۷۰)‏ شهریار زرچی، پناهنده و کوشنده سیاسی
‏۷۱)‏ بهروز فرشادفر، آرشیتکت، کوشنده سیاسی
‏۷۲)‏ نورالله قبیطی‌زاده، کشیش، کوشنده سیاسی
‏۷۳)‏ محمود لطافت، پناهنده و کوشنده سیاسی
‏۷۴)‏ حامد محمدی، روزنامه نگار، تحلیلگر سیاسی
‏۷۵)‏ یعقوب نجاری، ملی پوش و مربی پیشین تیم ملی جودو در ایران

دانمارک
‏۷۶)‏ محمد حسین بهبهانی، مدیر مالی
‏۷۷)‏ اسداله علیمحمدی، نویسنده و مدیر پادکست نوا، دانمارک

سوئد
‏۷۸)‏ کاووس ارجمند، جبهه ملی ایران خارج کشور، لیبرال دموکرات
‏۷۹)‏ حسن اعتمادی، روزنامه نگار و کنشگر سیاسی
‏۸۰)‏ نیره انصاری، حقوقدان و کنشگر حقوق بشر
‏۸۱)‏ بابک خرم، كنشگر سیاسى
‏۸۲)‏ همت زمانیان، كنشگر سیاسی
‏۸۳)‏ فیروزه غفارپور، بنیانگذار و‌سخنگو‌ کارزار دادخواهی، دادخواهی ۴۲ سال جنایات رژیم
‏۸۴)‏ شاهپور کریمی بختیاری

فرانسه
‏۸۵)‏ آرش ادیب‌زاده، روزنامه‌نگار سینما گر و فیلمبردار
‏۸۶)‏ ایرج ادیب‌زاده، روزنامه‌نگار
‏۸۷)‏ مهرداد بران، موسیقی‌دان و رهبر ارکستر
‏۸۸)‏ جمشید اسدی، استاد و پژوهشگر
‏۸۹)‏ فریبا امان‌زاده، کنشگر سیاسی، انجمن هما
‏۹۰)‏ سعید امینی، کنشگر سیاسی، انجمن هما
‏۹۱)‏ سامان جعفری، دبیر سابق فیزیك، كنشگر سیاسی
‏۹۲)‏ وانشا رودبارکی، هنرمند نقاش، کنشگر اجتماعی
‏۹۳)‏ میلاد صبوری کنشگر سیاسی، انجمن هما
‏۹۴)‏ ستاره صوفی مقدم، دانشجو معماری، فرانسه
‏۹۵)‏ محبوبه مرادی، دانشجو و گردانده برنامه تلویزیونی ‏
‏۹۶)‏ محمدرضا یزدان پناه، روزنامه‌نگار
‏۹۷)‏ منوچهر نامور آزاد، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و بازیگر تئاتر

کانادا
‏۹۸)‏ گشتاسب باوند، کنشگر سیاسی
‏۹۹)‏ رضا سلیمانی، قهرمان شنا و واترپولوی ایران پیش از انقلاب و مربی پیشین تیم ملی کانادا
‏۱۰۰)‏ عطا هودشتیان، استاد فلسفه و علوم سیاسی، تحلیلگر و کنشگر سیاسی
‏۱۰۱)‏ ‎ ‎بیژن یحیی‌پور، بازرگان

نروژ
‏۱۰۲)‏ اروند امیرخسروی، کارشناس زیست بوم، کنشگر سیاسی ‏
‏۱۰۳)‏ محمدرضا حیدری، سخنگوی کمپین سفارت سبز
‏۱۰۴)‏ مهرداد سید عسگری، روزنامه نگار
‏۱۰۵)‏ آرش مهدوی، کوشنده سیاسی

هلند
‏۱۰۶)‏ فریدون شیبانی، روزنامه‌نگار، روتردام ‏
‏۱۰۷)‏ پری عسگری، کوشنده حقوق زنان و گرداننده تلویزیون الوند
‏۱۰۸)‏ وب سایت نماد ملی ایران

‏۱) این نامه در پی نامه‌ای می‌آید که در تاریخ جمعه، ۹ آبان ۱۳۹۹ (۳۰ اکتبر ۲۰۲) انتشار یافت با عنوان «ما ‏ایرانی هستیم و ایران آزاد را برای همه ایرانی‌ها می‌خواهیم!‏» و امضای ۲۹ نفر. بسیاری جانمایه آن نامه را ‏پسندیدند و خواستار پیگیری شدند. ‏

۱ نظر:

  1. جناب آقای وحیدی دوست قدیمی و بزگوارم من خود در میان امضاکنندگان آن نامه نیستم ولی اگربراستی به آزادی مردم ایران فکر می کنیم همه سخن ها را اگر تریبونی داریم منتشر کنیم تا خود مردم تصمیم بگیرند که به کدام مانیفست و عقیده گرایش دارند و برای آینده خود می پسندند . باور های من و شما جای خود را دارند و باید برای دیگران هم جایی باز کرد . از مهرتان نسبت به خودم سپاسگزارم. سیاوش لشگری

    پاسخحذف