پاسخی به دوستان گرامی در باره « دگرباوران »

عبدالحمید وحیدی

از آغاز فعالیت سایت دگرباوران ، دوستان بسیار ارجمندی با ارسال پیام های مثبت ، موجبات خشنودی من و همراهان مرا در راهی که در آن گام نهاده ایم ، فراهم آورده اند ، بجاست که از فرد فرد آنان سپاسگزاری نمایم.

 اگر در میان پیام ها، بخواهم دست به یک جمع بندی بزنم ،و نهایتآ دونمونه از آنها که تقریبآ در برگیرنده محتوای  سایر پیام های دوستان می شوند ، انتخاب و آنها را منتشر نمایم تا دیگر دوستان در مقایسه با آنها در یابند که به رغم تفاوتها ، تا چه پایه اندیشه ها در اصول ، به یکدیگر نزدیک می باشند :

پیام آقای بهگر

جناب آقای عبدالحمید وحیدی گرامی 

با درود و سپاس از توجه ومحبت شما .

فعالیت و پایداری شما در اوضاع و احوالی که بسیاری هم زبان در کام کشیده اند و هم نفس ها را درسینه حبس کرده اند و فقط بفکر زندگی شخصی خود هستند قابل تحسین و موجب دلگرمی است و مطمئنا اثرات مثبت خود را خواهد داشت . در مورد تدوین قانون اساسی خود نیز از نزدیک شاهد کوشش های چند نفری از از صاحبنظران و فعالان در سال های گذشته  بوده ام که البته بجایی هم نرسیده است ولی شاید بعنوان مواد خام در روز مبادا(روزی که مجلس موسسان تشکیل می شود) بدرد بخورد.مسلم است پذیرش حقوق بشر از شرایط اولیه است ولی فکر می کنم دعوای بین گروه ها و فعالان سیاسی حقوق بشر نیست چون ظاهرا کسی مخالفتی با آن ندارد ، دعوا بر سر نظام سیاسی است و تصور می کنم جانشین حکومت استبدادی مذهبی باید یک  نظام لائیک دموکرات و لیبرال باشد.

با احترام ح بهگر

پیام آقای فاضل غیبی

دوست فرهیخته، جناب وحیدی گرامی

با سپاس از نظر لطف شما، برایتان در این راه آرزوی موفقیت دارم و از هیچ کمکی فروگزار نخواهم کرد.

اجازه بدهید نکته ای را خاطر نشان کنم که شاید بهتر باشد به جای چشم پوشی از ویژگی های فعالیت متشکل، ویژگی هایی مطرح شود که به همبستگی و نزدیکی رهروان کمک کند. تکیه بر این ویژگی ها از رسوخ رفتارهای غیراخلاقی که تا بحال موجب تفرقه و ناکامی شده است جلوگیری می کند. بنظر من اکنون با توجه به رشد بی اخلاقی اسلامی و چپ روانه کافیست کنشگران خود را به چند ویژگی پایبند اعلام کنند تا از ابتدا فقط افراد صالح و اخلاقی به جمع کنشگران بپیوندند. از جملۀ این ویژگی به نظر من می توان برشمرد:

ـ پایبندی به اصول شناخته شدۀ دمکراسی در همۀ سطوح

ـ پایبندی به اصول اعلامیۀ حقوق بشر

ـ دفاع از اقتصاد آزاد و خواستۀ همکاری با همۀ کشورهای جهان بویژه کشورهای پیشرفته

با بهترین آرزوها

فاضل

به جرئت می گویم که اکثریت پیام ها کمابیش حاوی همین جملات و موارد بوده است که مشاهده نمودید.

حال چنین نتیجه می گیرم : 

 همه دوستان با خواست تلاش برای تدوین قانون اساسی بر اساس موازین حقوق بشر نه تنها مشکلی ندارند بلکه آنرا از بدیهیات می دانند. ، تنها مشکل در آما و اگر ها است . که همانطور که آقای بهگر فرموده اند، تلاشهایی که در سالهای گذشته صورت گرفته بخاطر « همین اما و اگر ها »، راه بجایی نبرده است. " دعوا بین گروه ها و فعالان سیاسی حقوق بشر نیست، چون ظاهرآ کسی مخالفتی با آن ندارد. دعوا بر سر نظام سیاسی است و تصور می کنم که جانشین حکومت استبدادی مذهبی باید یک نظام دموکرات و لیرال باشد"

حال این پرسش پیش می آید که آیا براستی این « اما و اگر ها » از آن چنان اهمیتی برخوردار بوده  که سبب شده اند پس از گذشت چندین دهه ،اقای بهگرچنین بفرمایند ؟: فعالیت و پایداری شما در اوضاع و احوالی که بسیاری هم زبان در کام کشیده اند و هم نفس ها را درسینه حبس کرده اند و فقط بفکر زندگی شخصی خود هستند قابل تحسین و موجب دلگرمی است و مطمئنا اثرات مثبت خود را خواهد داشت

اگر بخواهم دست به یک کالبد شکافی بسیار ساده بزنم و دلیل این همه ناکامی ها را بیابم، باید بگویم که همه آن ناشی می شود از « خود باوری » که در نهاد ما ایرانیان نهفته است، و تا زمانیکه ما این شیوه نگرش را تغییر ندهیم همیشه در همان ( اما ها واگر ها ) باقی خواهیم ماند. زمانیکه آقای فاضل غیبی می فرمایند : تکیه بر این ویژگی ها از رسوخ رفتارهای غیراخلاقی که تا بحال موجب تفرقه و ناکامی شده است جلوگیری می کند.

بهمین دلیل ما با توجه به اهمیت « اصل دگرباوری » که رکن پایه ای اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد ، و با شناسایی خود بعنوان « دگرباوران » راه خود را از « خود باران » که نه تنها شامل حاکمان مستبد بلکه در برگیرنده بسیاری از افراد که سالیان درازی است که در جهان آزاد زندگی کرده و همواره دموکراسی ورد کلام آنهاست ، اما در عمل از هر مستبدی مستبدتر هستند، می شود.

آیا تا کنون در میان کسانی که حقوق بشر را از خواسته های بدیهی در میان فعالان سیاسی می دانند ، تلاشی صورت  گرفته است تا « اصل دگرباوری » در میان آنهایی که دم از آزادی و حقوق بشر می زنند، تعمیم یابد؟  تا آنجا که می دانم هرگز چنین اقدامی صورت نگرفته است ، تنها گریز زدن آنهم به ندرت ، در برخی از مقالات به این مقوله اساسی ، کافی نیست ، بلکه برای دستیابی به دموکراسی و حقوق بشر، نیازمند تلاشی فراوانی در این زمینه است.

کسانیکه کمترین آگاهی  به اولین رکن پایه ای حقوق بشر ندارند ، چگونه می توانند خود را مدافع حقوق بشر بدانند؟

با توجه به چنین مواردی ، تشکل دگرباوران و سایت مربوط به آن ، هیچ قصد و غرضی را دنبال نمی کند جز اشاعه فرهنگ  ااصل دگرباوری ، که ریشه در اندیشه پدرراستین آزادیخواهان جهان ، فرانسوا ولتر، نویسنده و فیلسوف شهیر فرانسوی دارد.    

جانم را فدا می کنم تا تو حرفت را بزنی ، هر چند که آن « خلاف » باشد.

لازم به یاد آوری است که امکان دارد ما نیز چنین اصلی را در عمل، بدرستی رعایت نکنیم ، این وظیفه سایردوستان است که ما را به خطای خود آگاه نمایند، که قطعآ سپاسگزار می شویم!    

وحیدی