علی کشتگر
از علی خامنه‌ای باید پرسید اگر به زعم نزدیکان او لبخند زدن و دست دادن با رهبران آمریکا مصداق "دیاثت" و "جاسوسی" است، سپردن دزدکی پایگاه نظامی ایران به روسیه‌ای که همواره به چشم طمع به ایران نگریسته، چه نام دارد؟ روسیه از حضور نظامی خود در ایران به نفع متحدان خود در جمهوری اسلامی بهره‌برداری می‌کند
وقتی مسئولان جمهوری اسلامی از"تصمیم نظام" حرف می زنند و می گویند فلان اقدام "خواست" و یا "تصمیم" نظام بوده است، به کدام نهادی اشاره دارند؟ این تصمیم در کدام فرایند هایی و از کانال چه نهادهایی اتخاذ شده است؟ پاسخ این پرسشها روشن است. در نظام ولایت مطلقه، نظام یعنی شخص خامنه ای. نه مجلس و نه رئیس جمهور و وزراء و نه مجموعه همه آنها با هم نظام نیستند و بدون رضایت خامنه ای هیچ کاری از آنان ساخته نیست.
تصمیم نظام که برای همه نهادها از جمله دو نهاد انتخابی واجب الاطاعه و لازم الاجرا است از نهاد ولایت مطلقه صادر می شود.
اگر امر به نهاد های انتخابی مشتبه شود و خیال کنند که در حوزه اختیارات قانونی خود یعنی در محدوده همین قوانین ناقص جمهوری اسلامی حق پرسش و یا تصمیم گیری دارند از جانب سرداران و یا منصوبان بی ادب رهبر ادب می شوند! چرا که مردم سالاری دینی یعنی "مردم مومن" سالاری و"مومن" نیز به کسی اطلاق می شود که گوش به فرمان "ولی امر مسلمین" باشد. پس اگر نهادهای انتخابی بخواهند با تکیه به رای اکثریت مردم که اکثریت آنها غیر مومن اند برای خود مشروعیت قانونی قائل شوند، از محدوده "مردم سالاری دینی" خارج شده و در صورت پافشاری، به سرنوشت خوارج و سران فتنه و عوامل دشمن دچار می شوند. مهدی بازرگان، ابوالحسن بنی صدر، آیت الله منتظری، میرحسین موسوی و مهدی کروبی و محمد خاتمی همه به همین دلیل از گردونه نظام به زیر انداخته شدند. حسن روحانی نیز اگر بر وعده های انتخاباتی خود اصرار ورزد به همان سرنوشت دچار می شود.
این چنین است که نظام [خامنه ای] به خودش حق می دهد که ایران را درگیر جنگ های خطرناک منطقه ای کند، ثروت های مردم مستاصل و نیازمند را در لبنان، سوریه، عراق، یمن و غیره به باد دهد، و حالا هم فضای ایران را در اختیار سامانه های پرتاب موشک روسی قرار دهد و از آن هم بدتر در خاک ایران پایگاه نظامی به روسیه بدهد بدون آن که خود را مقید به توضیحی برای افکارعمومی و کسب اجازه ای حتی تشریفاتی و ظاهری از مجلس بداند. و چه درست و به جا پاسخ داد سردار دهقان وزیر دفاع جمهوری اسلامی به نماینده ای که جرات کرده بود بپرسد چرا برای کاری که نقض قانون اساسی جمهوری اسلامی است مجلس در جریان قرار نگرفته ؟ سردار در پاسخ به این پرسش می فرماید: سپردن پایگاه نظامی همدان به روسیه" به مجلس ارتباط ندارد." مجلس و یا رئیس جمهور و وزیر خارجه... که باشند که بخواهند تصمیم نظام را زیر سئوال ببرند؟ مهمتر از واگذاری فضای ایران و پایگاه هوایی همدان به ارتش روسیه شرکت ایران در جنگ است و مگر نظام از مردم و یا مجلس برای شرکت در جنگ که به سرنوشت ایران و تک تک مردمان آن مربوط می شود درخواست اجازه کرده است؟
اجازه خواستن از مردم به درد نظام های کودن و بی بصیرت می خورد نه نظامی که رهبرش پاسخ همه مسایل بغرنج داخلی و خارجی را می داند و اگر کارشکنی های مداوم دشمن نبود، می توانست ایران را به بهشت برین تبدیل کند.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه یک ناسیونالیست سکولار اقتدارگرا است که طبعا به منافع ملی روسیه به شدت پای بند است. آیت الله خامنه ای یک اسلامیست اقتدارگر است که برعکس پوتین حاضر است منافع و مصالح کشورش را قربانی نگرش امت محور و صدور انقلاب اسلامی به کشورهای مسلمان بنماید.
هرچند منافع دو حکومت روسیه ی پوتین و ایران خامنه ای در قبال برخی از مسایل منطقه از جمله سوریه در برش کنونی همسویی پیدا کرده و این دو حکومت را به همکاری های نظامی و سیاسی ترغیب کرده، اما ایدئولوژی و سیاستهای درازمدت این دو حکومت در عرصه بین المللی و منطقه ای در درازمدت نمی توانند با هم سازگار باشند.
دولت روسیه همان گونه که در مورد رای به تحریم ایران در شورای امنیت و نادیده گرفتن منافع ایران در بحر خزر و بی اعتنائی به خواسته های ایران در مساله همکاری های کشورهای حوزه دریای خزر دیده ایم به جمهوری اسلامی بعنوان یک شریک همطراز و برابر با خود نمی نگرد. در جنگ سوریه نیز اهداف و منافع روسیه و جمهوری اسلامی یکسان نیست.
هدف روسیه در جنگ سوریه حفظ پایگاه نظامی، در این کشورو گسترش نفوذ در این منطقه است. روسیه می کوشد از سکوی پرش ایران و از راه بازی با کارت ایران به اهداف منطقه ای خود برسد و قطعا وقتی نوبت به توافق روسیه و آمریکا در منطقه رسید، روسها اعتنایی به خواسته های جمهوری اسلامی نخواهند کرد!
البته روسها در حضور نظامی خود در ایران احتمالا به دنبال تاثیر گذاری بر موازنه قوا و تقویت نظامیان و روحانیون نزدیک به خود در جمهوری اسلامی نیز هستند و با توجه به بیماری رهبر سالخورده جمهوری اسلامی مترصدند تا با حضور نظامی در ایران بر این کشمکش ها به سود منافع خود تاثیر بگذارند. آنها از همه امکانات خود برای حمایت از جناح ضد غربی جمهوری اسلامی و حفظ نفوذ خود در ایران بهره برداری خواهند کرد. روسها از دیرباز آرزومند نفوذ در ایران و دسترسی به آبهای خلیج فارس و اقیانوس هند از طریق ایران بوده اند. آنها طبعا در شرایط کنونی از بحران منطقه ای و مخالفت های جمهوری اسلامی با آمریکا برای دستیابی به این اهداف دیرینه خود بهره برداری می کنند. ازعلی خامنه ای باید پرسید اگر به زعم نزدیکان او لبخند زدن و دست دادن وزیر خارجه جمهوری اسلامی با رهبران آمریکا مصداق "دیاثت" و "جاسوسی" است، سپردن دزدکی پایگاه نظامی ایران به روسیه ای که همواره به چشم طمع به ایران نگریسته، چه نام دارد؟ ناسیونالیسم روسی فرصتی تاریخی برای آرزوهای دیرینه خود در ایران پیدا کرده است. فرصتی که به آسانی از آن نخواهد گذشت.
علی کشتگر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر