حسن بهگر
از مدتی پیش جلساتی در آنکارا با شرکت طیف ملی مذهبی ها ، اصلاح طلب ها و... برگزار می شد تا اینکه ناگهان هفته گذشته دبیر یکی از جلسات فوق آقای پیمان عارف اعلام کرد که «نشست هم اندیشی فعالان رسانه و حقوق بشر با نگاهی به علل و عوامل مهاجرت و پناهندگی ایرانیان به خارج از کشور» برای هر شرکت کننده 20 هزار دلار خرج کرده و معلوم نیست چرا نام و نشانی پرداخت کننده ی این مخارج محرمانه است و اعلام نمی شود. وی در صفحه فیس بوک خود نوشت که به سازمان امنیت ترکیه بویژه همکار خود احمد شمس مشکوک است.
گویا نگارش همین چند سطر از جانب پیمان عارف به مذاق سازمان امنیت ترکیه خوش نیامده و موجب دستگیری وی شد. از شواهد پیداست اردوغان پس از عربستان سعودی و قطر به حلقه حمایت از اپوزیسیون افتاده است و طبق معمول چندسره بار می کند و خیال می کند که می تواند از همه سر هم برنده باشد! این توهمات البته از سوی او مایه ی تعجب نیست. آنچه مایه ی حیرت است، اینست که چطور این تعداد ایرانی مدعی مبارزه به همین راحتی و با این تصور که کارشان از دید دیگران پنهان خواهد ماند، دنبال وی افتاده اند و در پروژه های مضحک و بی عاقبت وی شرکت کرده اند.
چندی پیش نیز جلسه ای از انجمن پان ترکیست ها در استکهلم تشکیل شد که در آنکارا ثبت شده و از حمایت ترکیه برخوردار است و در آن یوسف بنی طرف ، احمد رأفت و حسن اعتمادی (دبیر کل حزب سکولار دموکرات ) به عنوان نمایندگان ملیت های گوناگون شرکت کردند.
اما در باره ی ارتباط با شرکت طیف ملی مذهبی ها و اصلاح طلب ها که عملاً نمی توان از هم جدایشان کرد، در این جلسات چند نکته به ذهنم رسید:
- آیا شرکت کنندگان از پشتیبانی سازمان امنیت ترکیه برای این جلسات مطلع بودند یا خیر؟ اگر بوده اند که دیگر بحث ختم است. اگر هم نبوده اند باید از آنان پرسید که چطور تا هر جا جلسه ای تشکیل میشود و دیگ پلویی بار می گذارند، شما که مدعی هزار نوع سختگیری هستید و در میدان مبارزه جانماز آب می کشید، به همین راحتی می پذیرید شرکت کنید و اصلاً هم سؤالی راجع به ترتیب دهندگان جلسه از خود نکنید؟ اگر دقتتان به مسائل در این حد است، با کدام صلاحیت خود را در مبارزه ی ملت ایران با حکومت مذهبی جلو می اندازید؟
-علاقه ی طیف ملی مذهبی ها و اصلاح طلب ها به مدل حکومت اردوغان بر کسی پوشیده نیست و گویی علی رغم تمام فجایعی که اردوغان مرتکب شده و به غیر از آنچه که در سوریه و عراق کرده، ترکیه را بخاک سیاه نشانده هنوز سرمشق ایده آل آنان است. خوب، باید گفت با این طرح و برنامه، البته روشن است که چرا از حکومت فعلی دفاع می کنید و اصرار دارید که محض نگاه داشتن اسلام در صحنه ی سیاست فقط اصلاحش کنید و دست به چارچوبش نزنید. ولی اگر دیگران بالاخره موفق به ساقط کردن نظام اسلامی شدند که خواهند شد، با شما باید چگونه رفتار کنند؟ به عنوان مبارز که ادعایش را دارید و مبارزه تان از این قرار است که می بینیم، یا به عنوان همدستان حکومت و احیاناً آلت دست خارجی؟
تکلیف مجاهدین که روشن است، به دلیل همکاری با صدام و آمریکا و اسرائیل به کلی از سوی مردم ایران طرد شده اند. شما چرا فکر می کنید که قبح همکاری با ترکیه از کاری که آنها می کنند، کمتر است ؟ شرکت در برنامه هایی که به روشنی تجزیه ی ایران را هدف دارد، چون از سوی ترکیه تقویت می شود، فرق دارد با همین کوشش ها که از سوی آمریکا و عربستان و اسرائیل انجام می پذیرد؟
-ترکیب شرکت کنندگان معجون غریبی است و دو موضعگیری از آن مستفاد می شود، یکی اسلام عزیز است و دومی تجزیه ی مملکت. خوب، اگر این است که اسلامش موجود است، چرا مردم دنبال شما راه بیفتند؟ همین به عشق پاره پاره شدن ایران؟ این هم شد تحفه که برای ما آورده اید؟ آنهم با اینهمه ادعا؟
-آیا این جمع از پشتیبانی مالی و اطلاعاتی و امنیتی بخشی از حکومت جمهوری اسلامی، یعنی دسته ی رفسنجانی برخوردار نیست؟ اگر هست، پس چرا نباید یکی از جناح ها به حساب بیاید و بیخود چرا آمده توی اپوزیسیون اخلال می کند؟ با این همه امکانات که از هزار طرف و به همین ترتیب که می بینیم، در اختیارشان قرار گرفته است. بیخود نیست که این همه دم و دستگاه و حضور رسانه ای دارید. هر کس دستش در کار باشد می دانید که اینها چقدر خرج دارد. آدم تبعیدی هم که از این پول ها ندارد خرج بکند. باغتان آباد، از همه طرف می گیرید.
-اصلاح طلبان عزیز، دنبال خمینی رفتنتان بس نبود، خاتمی را باد کردید کافی نبود، جنبش مردم ایران را رنگ کردید و بردید به گاراژ کم بود؟ حالا افتاده اید دنبال اردوغان این خلیفه تازه به دوران رسیده که تازه چشم طمع به آذربایجان هم دارد؟ دیگر از این یکی ایراندوست تر و هوشمند تر پیدا نکردید که بروید دنبالش؟ ماشاالله در داخل که هزار بلندگو دارید، در خارج هم که رسانه های اصلی را اشغال کرده اید، همه اش را برای تبلیغ این نظرات مضر و ایرانسوز می خواهید؟ این ملی بودن چیست که بسته اید به دنبال مذهبی بودنتان؟ فقط برای ایز گم کردن به گربه؟ اسلامی ها که جز بدنامی ندارند. یکباره بگویید مذهبی خالی هستیم و اقلاً ملی ها را بدنام نکنید. یک چیزی را در این مملکت سالم بگذارید که مردم بتوانند به آن اعتماد و تکیه کنند.
سخن کوتاه، آقایان اگر از تجارب محمد مرسی در مصر و اردوغان در ترکیه و تجربه مصیبت بار بازرگان – خمینی در ایران هنوز عبرت نگرفته اید و بر راه خطای خود اصرار می ورزید توقع دارید ملت ایران چگونه به شما نگاه کند؟ همهُ خدماتی که تا به حال کرده بودید، بس نبود که حالا رفته اید زیر بال اردوغان؟
تمامی اپوزیسیونی که باید در خدمت ملت ایران باشد، شده این. هر کس سرش به یک دولت خارجی بند است و همه هم در راه تجزیه گام برمیدارند. واقعاً جای تعجب است اگر با این بدنامی که شما به مبارزان واقعی تحمیل می کنید، مردم طرف مبارزه ی سیاسی نمی آیند؟ پایه ی اصلی کار سیاسی اعتماد است و اگر این نباشد اصلاً کسی نمی آید و کاری راه نمی افتد که بعداً بخواهد به جایی برسد. آنچه شما از بین برده اید همین اعتماد است و از این بزرگتر ضربه ای نمی توان به ملت ایران زد که شما زده اید. بروید که اجرتان با ملت.
نقداً اسامی شرکت کنندگان در این جلسات برای ثبت در تاریخ می آورم که فردا طلبکاری مدال مقاومت نکنند:
1-رجبعلی مزروعی عضو مؤسس حزب جبهه مشارکت ایران اسلامی
2-علی اصغر رمضانپور از کارمندان بخش فارسی بی بی سی و معاون سابق فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران
3- شاهین دادخواه مشاور سابق در شورای عالی امنیت ملی که بنا به ادعای جمهوری اسلامی به اسراییل سفر کرده و با آنها در ارتباط است
4-رضا حقیقت نژاد روزنامه نگار و سابقه همکاری با خبرگزاری ایلنا را دارد و اغلب در بی بی سی سخن می پراکند
5-امیراحمد فکری جامعه شناس و استاد دانشگاه در تركيه
6-ابراهیم ملکی آخوند خلع لباس شده از شاگردان منتظری
7- عبدالسلام سلیمی پور پژوهشگر و جامعه شناس اهل سنت
8- میثم بادامچی تحصیلکرده فلسفه که معتقد است ترک ها در ایران از نظر زبانی و تاریخی در پیرامون قرار دارند
9-علیرضا طالب پور از کارشناسان فناوری اطلاعات و ارتباطات و دارای مدارک کارشناسی الکترونیک از دانشگاه تهران
10- محمد تقی فرزند دوم خانواده کروبی دکتر حقوق بین الملل
11-رضا علیجانی
12-حسن شریعتمداری
13- حسن یوسفی اشکوری
14- پیمان عارف
15- فرخ نگهدار
16- محسن سازگارا
16- سید احمد شمس عضو سازمان امنیت ترکیه و سازمانده این جلسات که خود را فعال سیاسی ، اجتماعی و مذهبی با درجه دکترای مدیریت استراتژیک می خواند و قبلا معاون مدیر کل دفتر امور اجتماعی وزارت کشور و متصدی ده ها شغل دیگر بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر