کارل پوپر
پارادوکس رواداری
تا تداوم جنبش
زن زندگی آزادی!
فیروز نجومی
آنچه مبارزه و نهایتا براندازی حکومت آخوندی را هنوز، برغم تمام بحرانهایی که با ان دست بگریبان است، از گرانی و بیکاری گرفته تا خزانه خالی و گسترش نبود سوخت و انرژی و تخریب محیط زیست تا روابط خصمانه و تنش آمیز در سطح بین المللی، همه مسائلی که تنها چندی آز آنان بسنده است که هر رژیمی را از حکمرانی ساقط نماید، حکومت اسلامی هنوز از جای خود تکان نخورده است.
محمد نوریزاد: نخیر، مجتبی خامنهای دستبردار نیست
محمد نوریزاد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، در متنی که در صفحه اینستاگرام او منتشر شده، اعلام کرد: «یکی از مسئولان قضایی در پیامی به من رساند که اینهمه مجتبی مجتبی نکن و بعد، معلوم شد حضرات از من شکایت کردند که چرا دزدیها و آدمکشیهای ما را رسانهای میکنی؟»
محمد نوریزاد در اینستاگرام نوشت:
ملی کافیست، مذهبی زیادیست،
حسن بهگر
از ۱۴ سال پیش که من مقالۀ «ایرانیت و اسلامیت دیگر شعار ملیون نمیتواند باشد» را نوشتم انتقادهای شفاهی بسیاری را شاهد بودم ولی کسی قلم رنجه نکرد و به استدلال بر نخاست. آخرین بار در یکی از جلسات کلاب هاوس آقای امیر مصدق کاتوزیان بر من خرده گرفت که کارم به جایی رسیده است که به مصدق هم ایراد میگیرم!
درد بیدرمان دشمنی با شاه
دشمنی با محمدرضاشاه که گاه باعث دشمنی با کل مشروطیت یا حتی کل موجودیت ایران بهعنوان یک ملتــکشور میشود، هیچ توجیه تاریخی واقعی ندارد و در نتیجه میبایستی نوعی بیماری روانی به شمار آید.
امیر طاهری ایندیپندنت فارسی
محمدرضاشاه پهلوی نزدیک به نیم قرن پیش اباز ایران رفت و ۴۴ سال پیش در تبعید درگذشت. با این حال در تمام آن سالها، جای مهمی در خاطره تاریخی ایرانیان و حضوری شگفتآور در مرکز زندگی سیاسی میهن ما داشته است. او در واقع معیاری است برای شناخت هویت فرهنگی-سیاسی ایرانیانی که میکوشند تا در سپهر اجتماعی ایران جایی به دست آورند، یا اگر جایی دارند، آن را حفظ کنند.
راهی بسوی رهایی
از حکومت آخوندی!
فیروز نجومی
چه خوب همگان آگاه اند، مشکلی که جامعه ما با آن روی در روی قرار گرفته است، آن است که بجای انکه به پیش برویم، که در اینجا منظور از پیشروی چیزی دیگری نیست مگر پیش رفتن بسوی آزادی. اگر هم بطول عرض تاریخ دور و دراز خود بنگریم، بخوبی مشاهده میکنیم، بتدریج، نه، نا گهانی بسوی آزادی به پیش رفته ایم.
نیره انصاری
هرچند آزادی بیان و… در بیشتر کشورهای جهان اصول حقوقی پذیرفتهشدهاند، در هر کشوری محدودیتهای خاصی دارند. در کل هر قاعدهای چه حقوقی و چه غیرحقوقی استثناهایی دارد و آزادی بیان هم همینطور است. پیمان ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﯽ و ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻧﯿﺰ ﭘﺲ از آﻧﮑﻪ ﺣﻖ آزادي ﺑﯿﺎن را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﺑﺰارﻫﺎي ﺑﯿﺎن ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ، اما در بندهای دوم و سوم ماده 19 پیمان بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی برای این آزادی محدودیتهایی وضع شده است که البته تنها به حکم قانون و در صورت ضرورت تجویز میشوند. این محدودیتها برای حمایت از این مواردند:
بیانیه سه تشکل سیاسی:
صدای شاھزاده رضا پھلوی، صدای ملت ایران
حکومت اسلامی از یکسو با برگزاری سیرک انتخاباتی اخیر خود که با تحریم گسترده از جانب ملت ایران روبرو شد، و از سوی دیگر با فاش شدن تلاشهایش برای کشتن رییس جمهوری پیشین آمریکا، بار دیگر نشان داد که بزرگترین ناقض حق حاکمیت ملت ایران و قوانین بینالمللی، و بزرگترین خطر برای امنیت ملی ایران و صلح جهانی است.
هم ممکن است و هم مطلوب!
پرنس فیلیپ همسر ملکه پیشین انگلیس به نیابت از او در مراسم جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران که در اوج تلاش و موفقیت حکومت شاه فقید در نوسازی و پیشرفت میهن ما برگزار شد شرکت کرده بود و در بازگشت به کشورش با اوقات تلخی به خاطر حضور صدها رئيس جمهوری و نخست وزیر و پادشاه و ملکه و امپراتور آن را یک «پارتی رهبران دنیا» تعریف کرده بود.
کنشی بر خاسته از
سیاست یا از شریعت اسلامی؟
فیروز نجومی
با آمدن پزشکیان بحث و مناظره بین اصلاح طلبان و براندازی خواهان شدت بیشتری یافت. گفتمان براندازی تاکید بر اصلاح ناپذیر بودن نظام میکند، حال آنکه اصلاح طلبان بران باورند که در باره بسته و تنگ و تاریک بودن نظام، اغراق شده است. هنوز میتوان تکانهایی خورد و به بیان آوری آنچه که در درون داری، بدون انکه مجازات و تنبیه شوی. گفتمان براندازی میافزاید که تا زمانیکه ولایت فقیه بر راس ساختار قدرت قراردارد و دارای اقتداری فراقانونی و ماورایی ست، هیچگونه اصلاحی امکان پذیر نیست، نه به بیان، آزادی، نه به تجمع و تحزب و یا تشکیل و دسته و گروهی. سرکوب، زندان و شکنجه معترضان برخاسته از اقشار مختلف جامعه از روشنفکر و دانشجو گرفته تا کارگر و کشاورز هنوز ادامه دارد.
سیاستورزی شما صادقانه نیست آقای تاجزاده،
حامد آئینهوند
مصطفی تاج زاده از زندان مقالهای تحت عنوان «چرا رای ندادم اما سکوت کردم» منتشر کرده است و آنچه در ادامه میخوانید نقدی است بر این مقاله و مواضعی که گرفتهاند. پیش وبیش از هر چیز باید اظهار تاسف و دل تنگی کنم برای ایشان که بیش از دو سال است در بازداشت دوم در زندان به سر میبرد و تاکید کنم به رغم همه اختلاف نظرها چنانکه پیشترهم تاکید کردهام دوستشان دارم و اینکه او از زندان و من بیرون از مرزهای کشور باهم حول «مساله ایران» مکاتبه میکنیم هم تائیدی بر این مدعا و هم نشانهای مبتنی بر این موضوع است که بغرنجی شرایط کشور وبیداد مهاجرت مرزهای جغرافیایی را شکسته و ایرانیان را آنچنان که در انتخابات اخیر دیدیم فارغ از دیدگاهها و تفکرات سیاسی متفاوتشان در این موضوع هم نظر کرده که باید از نظام جمهوری اسلامی که حال و آینده ایران را از همه جهات در مخاطرات شدید قرار داده است عبور کرد و به همین دلیل هم اکثریت مردم دست از شرکت در انتخابات شستهاند.
نامه مشاور سیاسی حسن روحانی به پزشکیان
جناب رییس جمهور منتخب!
دکتر حمید ابوطالبی، مشاور سیاسی حسن روحانی
مقالهی جنابعالی را، که به زبان دیگران نوشته و به جای مهمترین روزنامهی جهان در کممخاطبترین روزنامهی ایران منتشر ساختهاید، خواندم؛
تصویری مغشوش، بدون اولوّیت، رؤیایی، غیرمنسجم، با کلیگویی فراوان نسبت به همهچیز و هرچیز، و... ارائه فرمودهاید؛ از سیاستهایی دفاع کردهاید که حتی همین دولت پیش از جنابعالی هم به برخی از آنها اعتراض مینمود؛ سخنانی آوردهاید که دولت قبل، پس از سه سال به بیفرجامی آنها پی برده بود؛ و... از مطالبی که هیچ سودی برای ملت ما نداشته و نظرات ترکیبی و تلفیقیِ نویسندگان متن است در میگذرم؛ و فقط چند پرسش بنیادین را مطرح مینمایم. اینکه: