صلاح الدین ستاری
فرار مغزها معضلی است که روز به روز جامعه ی ایران را بیش از گذشته تهدید می کند. کشوری که هر ساله نخبه های ان در ردهی بهترینهای جهان قرار می گیرد هم اکنون خود به دلیل فقدان دموکراسی و فرصتهای شغلی یکی یکی مغزهای ممتاز خود را از دست می دهد.
با وجود آنکه رژیم جمهوری اسلامی ایران طی چهار دهه تلاش کرد که خاندان پهلوی را در دیدگان مردم ایران و جامعه ی جهانی منفور جلوه دهد اما حقایق تاریخی ثابت می کند که در زمان پهلوی عملا مردان سیاسی تلاش می کردند بستر را به گونه ای فراهم سازند که نخبه های جامعه پس از پایان تحصیلات خود به کشور خود بازگردند ودر واقع زندگی در خاک خود برایشان خوشایندتر از کشورهای غربی باشد.
متاسفانه پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی در ایران بسیاری از نیروهای انسانی کشور که می توانستند نقش موثری را در بهبود آینده ی ایران داشته باشند کشور را ترک کردند و به دلیل نبودن یک جو دموکراتیک و آینده ای روشن تمایل ندارند به ایران بازگردند. مغزهای سازنده ای که رفتنشان ضربه ای بر بدنه ی علمی کشور و ارمغانی برای کشور میزبان است.
تحقیقات اخیر ده سال گذشته نشان داد که مقصد نود در صد رتبه های برتر کنکور ایران در تمامی رشته ها به ویژه رشته های مهندسی ایالات متحده ی امریکا است.
کشوری که جمهوری اسلامی چهل سال است از آن به عنوان شیطان بزرگ نام می برد اما امروزه تمامی نخبه های علمی کشور ما تلاش می کنند که به اب و آتش بزنند تا به این کشور برسند. کشوری که از دید رژیم یک کشور منفور است و از دید مغزهای فراری سرزمین فرصتهای طلایی به شمار می آید.
اما چه کسی مسئول است؟
آیا سرزمین پهناور ایران که به اندازه ی یک قاره وسعت دارد توانایی جذب چنین نیروهایی را برای ساختن آینده ی ایران ندارد؟
آیا ایران آنقدر به لحاظ امکانات فقیر است که نمی تواند چند صد هزار نخبه ی خود را مورد حمایت مالی و شغلی قرار دهد؟
هر بار که خبرنگاران از مقامات مسئول رژیم ایران سوال می کنند که چرا چنین فضای فاشیستی مذهبی در ایران حاکم است انها پاسخ می دهند همین است که هست. خیلی ناراحت هستید می توانید از مملکت تشریفتان را بیرون ببرید.
سازمانهای مستقل حقوق بشری و تشکلهای گسترده ی پناهندگی در آخرین آمار خود اعلام کردند:
تعداد بسیار زیادی از متقاضیان پناهندگی از دفتر کمیسیاریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد را نخبه های فراری تشکیل داده اند.
در همین رابطه اخیرا سازمان دیدبان حقوق بشر گفت:
بسیاری از دانشجویان برجسته ی ایرانی ناچار شدند کشور خود را ترک کنند و به کشور ترکیه پناه آورند و یا اینکه راه قاچاق را در پی بگیرند و خطر آبهای سرکش یونان و ایتالیا را به جان بخرند تا خود را به یک کشور آزاد و دموکراتیک برسانند .
تحقیقات نشانگر آن است که در بسیاری از قایقها و کشتیهایی که در راه رسیدن به اروپا غرق شدند نخبه های ایرانی هم حضور داشته اند.
دانشجویان ممتازی که اگر شرایط لازم و مناسب برای رشد انها فراهم می شد می توانستند در صدر بهترینهای جهان قرار بگیرند.
اما چه کسی مسئول است؟
کدام دولت پاسخگوی معضل فرار مغزهاست؟
کدامیک از مسئولین نظام حاظر هستند در برابر خبرنگاران و رسانه های جهان زوایای تیره وتار فرار مغزها وتاثیرات مخرب ان بر آینده ی ایران را به بحث و مناقشه بگذارند؟
نوشته ی : صلاح الدین ستاری
فعال سیاسی در سویس
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر