قطعنامه محافظت از مدافعان حقوق بشر در نشست مجمع عمومی سازمان ملل با ۱۲۷ رأی موافق به تصویب رسید. این قطعنامه خواهان پاسخ‌گویی در مورد حمله به مدافعان حقوق بشر (از جمله به اعضای خانواده آنها) شده و از دولت‌ها می‌خواهد مدافعانی را که به‌خاطر استفاده از حقوق اساسی آزادی بیان، آزادی گردهمایی مسالمت‌آمیز و آزادی تشکل به روش خPost settingsودسرانه بازداشت شده‌اند، آزاد کنند.
پاریس ـ ژنو ـ نیویورک، ۱۸ دسامبر ۲۰۱۵ ـ برنامه‌ی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر (برنامه مشترک فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه) از تصویب نهایی قطعنامه‌ی محافظت از مدافعان حقوق بشر در نشست مجمع عمومی سازمان ملل در روز پنج‌شنبه ۱۷ دسامبر ۲۰۱۵ با ۱۲۷ رأی موافق (۱۰ رأی بیش از آرا در کمیته‌ی سوم) استقبال کرد.
برنامه‌ی نظارت بر اهمیت پشتیبانی اکثریت بزرگی از کشورهای عضو سازمان ملل از این قطعنامه، در شرایطی که فعالیت مدافعان حقوق بشر به‌شدت خطرناک شده و در بسیاری از کشورها جرم انگاشته می‌شود، تأکید می‌کند. این قطعنامه با عنوان «تشخیص نقش مدافعان حقوق بشر و ضرورت محافظت از آنها» خواهان پاسخ‌گویی برای حمله به مدافعان حقوق بشر (از جمله به اعضای خانواده‌ی آنها) شده و به اصرار از دولت‌ها می‌خواهد مدافعانی را که به‌خاطر استفاده از حقوق اساسی آزادی بیان، آزادی گردهمایی مسالمت آمیز و آزادی تشکل به روش خودسرانه بازداشت شده‌اند، آزاد کنند.
از زمان فروریزی دیوار برلین، با توجه به محدودتر شدن فضای مدنی برای مدافعان حقوق بشر با تصویب قوانینی که آزادی‌های اساسی همچون آزادی بیان، آزادی گردهمایی مسالمت آمیز و آزادی تشکل را تضعیف می‌کنند تا جرم انگاری و کشتن، هرگز محافظت از مدافعان حقوق بشر تا این حد اهمیت نیافته است. دولت‌های سرکوبگر در سراسر جهان به شکل فزاینده از مفاهیم مبهمی مثل «امنیت کشور»، «مبارزه با تروریسم» یا مداخله‌ی «عوامل خارجی» برای توجیه سرکوب مبارزان حقوق بشر سوءاستفاده می‌کنند. زمان آن فرا رسیده که همه تعهدات ناشی از اعلامیه‌ی سازمان ملل درباره‌ی حقوق و مسوؤلیت افراد، گروه‌ها و ارکان جامعه در ترویج و محافظت از حقوق بشر شناخته‌شده‌ی جهان‌شمول و آزادی‌های اساسی (اعلامیه‌ی سازمان ملل درباره‌ی مدافعان حقوق بشر) را رعایت کنند و به اجرا بگذارند.
۱۲۷ کشور از این قطعنامه‌ی حمایت کردند، از جمله آفریقای جنوبی که در کمیته‌ی سوم به آن رأی منفی داده بود و ۱۴ کشور (بروندی، کامبوج، چین، کوبا، کره شمالی، ایران، میانمار، نیکاراگوئه، نیجریه، پاکستان، روسیه، سودان، سوریه و زیمبابوه) به آن رأی منفی دادند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر