ناگفته ها و ناخوانده های انتخابات ریاست جمهوری فرانسه
کاوه الحمودی
در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه که روز یکشنیه 24 آوریل برگزار شد, امانوئل ماکرون با کسب اکثریت آرا پیروز انتخابات ریاست جمهوری سال2022 شد و برای بار دیگر برای دوره 5 ساله رئیس جمهور فرانسه خواهد بود.
براساس نتایج شمارش آرا که وزارت کشور فرانسه اعلام کرده است, آقای امانوئل ماکرون از حزب جمهوری به پیش با کسب 54.54 % آرا و رقیب وی خانم مارین لوپن از حزب راست افراطی جبهه ملی 41.46 % آرا را به خود اختصاص داد.
امانوئل ماکرون در سخنرانی بعد از پیروزی ضمن سپاسگزاری از همه رای دهندگان گفت: پروژه ما ایجاد فرانسه ای مستقل تر از همیشه و ایجاد اروپایی قوی تر است, می دانم که بسیاری از افرادی که به من رای دادند نیز افرادی هستند که نه به دلیل موافقت با عقاید من, بلکه با این هدف که راه رسیدن به قدرت را برای راست افراطی سد کنند به من رای دادند, از آن ها نیز سپاسگزارم و سعی می کنم در سال های پیش رو خواسته های آن ها را برآورده کنم.
جامعه فرانسه به دلیل وجود جامعه پناهندگان و مهاجران و بخصوص تعداد قابل توجه مسلمانان پناهنده و مهاجر, همچنین ترکیب و تنوع احزاب موجود, همواره شاخص خوبی برای سنجش وضعیت عام سیاسی و احزاب در جوامع اروپایی است.
پیشروی خزنده احزاب راست افراطی, و همزمان افت محبوبیت احزاب چپ در فرانسه را در سراسر اروپا بوضوح می توان هم مشاهده کرد.
زمانی حزب سوسیالیست فرانسه در انتخابات یکه تاز و صدر نشین بود و در انتخابات ها بالای 70% آرا را به خود اختصاص می داد و انتخابات به ندرت به دور دوم کشیده می شد.
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در طی دو دهه اخیر همه به دور دوم کشیده شده اند, و هیچ کاندیدی نتوانسته است بالای 50 % آرا را به خود اختصاص دهد.
واقعیت این است انتخاباتی که در دور اول تعیین تکلیف نشود و به دور دوم کشیده شود را نمی توان با معیارهای شناخته شده و استاندارد, یک انتخابات درست قلمداد کرد, زیرا در دور دوم پارامتر ها و ملاحظاتی به میان کشیده می شود که آرای واقعی شهروندان را از مسیر درست و طبیعی آن خارج می کند, این به نظر من چالش جدی برای دمکراسی فرانسه است, که در قانون اساسی ان لحاظ نشده و نیاز به بازنگری و اصلاح دارد.
این سئوال جدی مطرح می شود که چگونه و با چه استدلال و مجوزی به کسی که با رای تنها 20% از جمعیت 68 میلیونی فرانسه پیروز انتخابات شده است را یک رئیس جمهور قانونی تلقی کرد, که قرار است با اتکا به تایید و آرای تنها 20% یعنی یک پنجم جمعیت فرانسه که چیزی معادل از14 میلیون نفر می شود, بخواهد به56,4 میلیون نفر دیگر که رای و انتخابشان او نبوده حکمرانی کند, آیا این کار رسمیت دادن به حاکمیت اقلیت بر اکثریت جامعه نیست؟
شایان ذکر است که در پی اعلام نتایج انتخابات و پیروزی امانوئل ماکرون از یک سو و کسب 42 در صد از آرای رای دهندگان به نفع نامزد راست افراطی از سوی دیگر, برونو لو مر وزیر دارایی فرانسه ضمن تایید ایجاد شکاف و دوپارگی در جامعه فرانسه اعلام کرد که نمی توان کشور را در این وضعیت دو دستگی رها کرد و باید به سرعت برای این مشکل راه حلی یافت.
احزاب چپ فرانسه در انتخابات دو دهه اخیر همواره با افت محبوبیت مواجه بودند, و در این دور از انتخابات بازنده اصلی بودند و کاندیداهای حزب کمونیست و حزب سوسیالیست فرانسه عملا در همان دور اول حذف شدند.
این حرف غلطی نیست اگر بگوئیم در این دور از انتخابات, چپ فرانسه بازنده اصلی بود اما این الزاما به معنی برنده بودن راست افراطی نمی باشد.
واقعیت این است که حزب دست راستی افراطی جبهه ملی به رهبری خانم مارین لوپن آرای بیشتری را به نسبت قبل بدست آورد, و نسبت به قبل که زیر ده در صد رای کسب می کرد, امروز البته پیشرفت زیادی کرده است, لیکن اشتباه است اگر فکر کنیم که راست افراطی محبوب تر شده است, چون همزمان افت قابل توجهی در مشارکت مردم در انتخابات هم وجود داشته است, افت مشارکت را بسیاری از تحلیلگران افت اعتماد عمومی ارزیابی کردند که گویای سرخوردگی و ناامیدی جامعه نسبت به عملکرد احزاب سیاسی است.
اریک زمور کاندیدای راست افراطی که در دور اول انتخابات ریاست جمهوری حذف گردید, از طرفداران خود خواسته بود تا در دور دوم به خانم مارین لوپن رای دهند, زمور بعد از اعلام نتایج نهایی طی سخترانی اعلام کرد: می خواهم در این لحظه غم و ناامیدی خودم را اعلام کنم, با وجود آن که میلیونی بودیم و تمام سعی خود را کردیم, بار دیگر ماکرون انتخاب شد, آن هم در حالی که برای اولین بار در جمهوری پنجم فرانسه این پیروزی بدون ائتلاف ممکن شد.
متاسفم که برای هشتمین بار است خانواده لوپن (مارین لوپن و پدرش) در انتخابات شکست می خورند, من هر کاری که می توانستم برای جلوگیری از رسیدن به این نتیجه انجام دادم اما نباید متوقف شد, من با اتکا به میلیون ها جوانی که در سراسر فرانسه از دیدگاه های ما برای حفظ فرانسه دفاع می کنند, به مبارزه ادامه خواهم داد.
اگر اوضاع بر همین منوال به پیش برود و اتفاق خاصی نیفتد بعید نیست در انتخابات آینده ریاست جمهوری فرانسه در سال 2027 احتمالا خانم مارین لوپن از حزب راست افراطی جبهه ملی رئیس جمهور آینده فرانسه خواهد بود.
نباید فکر کرد که حزب راست افراطی همچنان بالا و بالاتر خواهد رفت, زیرا این افول و افت اعتماد عمومی شامل همه احزاب سیاسی می باشد, به نظر می رسد جهان در حال گذار آرام از دوران احزاب سیاسی به دوران جنبش های اجتماعی است و احزاب بزودی با مثبت های احتمالی و یا منفی های بسیار به پشت ویترین موزه ها خواهند رفت.
کاوه آل حمودی
Kaveh179@gmail.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر