همزمان با سوم خرداد سالروز عملیات افتخارآفرین بیت المقدس و فتح خرمشهر، سید علی خامنه ای در سخنرانی مراسم دانش آموختگی دانشجویان افسری و تربیت پاسداری دانشگاه امام حسین(ع) برای اولین بار از اقدامات خشن لباس شخصی ها که روزی به بیوت مراجع و منازل رهبران منتقد و روز دیگر به نشست های هنری و سیاسی و سفارتخانه حمله می کنند، انتقاد کرد.
قباحت رفتار اوباش برکسی پنهان نبود اما بواسطه هزینه های سنگین آن کسی حاضر به طرح علنی این موضوع نبود تا آنکه مهدی کروبی در نامه تاریخی اش به حسن روحانی در ۲۱ فروردین با یادآوری مصائب رفته بر خود به این معضل زشت و مذموم پرداخت.
رهبر ایران در این ارتباط روز دوشنبه سوم خرداد به سپاهیان گفته: “گاهی برخی افراد و جوانهایی که ممکن است صالح و مؤمن هم باشند، به دلیل مخالفت با یک فرد یا یک جلسه سخنرانی، هیاهو و جنجال به‌راه می‌اندازند و آن مجلس را بر هم می‌زنند، در حالی‌که من از قدیم با این کارها که هیچ فایده‌ای نیز ندارد، موافق نبوده و نیستم، و معتقدم فایده در تبیین و کار درست و هوشمندانه است.”
اهمیت این سخنرانی را باید در مکان بیان آن میان سپاهیان جستجو کرد . وی از یکسو مهاجمین ویرانگر را افرادی مغرض خواند که می خواهند جوانان مؤمن و انقلابی را بدنام کنند و از سوی دیگر پذیرفت که “برخی افراد و جوانهایی که ممکن است صالح و مؤمن هم باشند، به دلیل مخالفت با یک فرد یا یک جلسه سخنرانی، هیاهو و جنجال به‌راه می‌اندازند و آن مجلس را بر هم می‌زنند”.
اگرچه دوپهلو سخن گفتن ایشان همچنان راه را به روی خودسرها باز نگاه داشته اما به نظر می رسد رهبر جمهوری اسلامی دیگر نمی خواهد بار بدنامی رفتارهای مذبوحانه لباس شخصی ها در برابر منتقدان را بپذیرد.
حال باید دید اراده ای در اجرایی کردن سخن رهبری وجود دارد؟ باتوجه به مکان و زمان این سخنان به نظر می رسد رهبری به پایان عصر خودسری ها، اگر نه در عمل، حداقل در کلام نزدیک شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر