بایکوت

بایکوت « انتصخابات » پیش روی از سوی همبستگی

حشمت اله طبرزدی

در دید و بازدید های نوروزی که برنامه ی ان از سوی ،همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر،اعلام شد و پس از حدود ۹ ماه ازادی از زندان،اولین بار امکان دیدار با چند تن از دوستان را پیدا کردیم، بازار تحلیل های سیاسی به شدت داغ بود.یکی از موضوعات محوری، چشم انداز رویداد های سیاسی و اجتماعی کنونی بود. 

گفته شد ،سطح نارضایتی عمومی بسیار عمیق و گسترده است و البته این مسئله به نارضایتی سیاسی و اجتماعی محدود نیست و امروز بحران اقتصادی،فساد،دزدی های حکومتی،فقر،بیکاری و تبعیض و اختلاس،به مهم ترین موضوع نارضایتی عمومی تبدیل شده است.درون حکومت نیز تشتت و نزاع بر سر تصاحب قدرت بسیار شدید است و هرج و مرج همه ی شئون مملکت را در بر گرفته است.تا انجا که همه را نسبت به اینده و شورش های کور اجتماعی ناشی از گرسنگی،نگران کرده است.البته حکومت در سرکوب اپوزسیون ها موفق بوده و به همین دلیل الترناتیوی بر جا نگذاشته تا مثل سال ۵۶ مردم به ان چنگ بزنند.به همین دلیل بر وحدت احاد اپوزسیون از چپ تا راست تاکید شد و گفته شد تا این اتحاد شکل نگیرد،راهی برای برون رفت وجود نخواهد داشت.همبستگی امادگی خود را برای این اتحاد اعلام داشت.دکتر باوند اما حرف خوبی زد.او گفت اگر من مطمئن باشم،منافع ملی و حیاتی ایران را حتا دفاع از فدرالیزم یا هر کس دیگر، تضمین می کند، من حرفی ندارم از ان حمایت کنم.یعنی برای من اینده ی ایران اهمیت دارد و نه این فرد یا ان سازمان و یا شکل حکومت.نگرانی باوند نیز از هرج و مرج و شورش های کور بود و صد البته به شدت از وضع کنونی داد او و بقیه به هوا بود.در مورد انتصخابات البته،دیدگاه های متفاوتی بود.گرایش ضعیفی مبنی بر این که اگر چه انتخابات ازاد،دموکراتیک ،منصفانه و عادلانه نیست اما بین روحانی با رقیب او تفاوت وجود دارد ،پس بهتر است او رای بیاورد وجود داشت.

گرایش دیگری نیز وجود داشت که؛اگر همبستگی امکان معرفی کاندیدا داشت، بسیار خوب بود تا مثل انتصخابات مجلس،ثبت نام می کرد و انتصخابات را به چالش می کشید.اما تاکید شد که سخنگوی همبستگی(طبرزدی)،فعلا در سکوت تحمیلی است و امکان فعالیت ندارد.دبیر سیاسی(زعیم)، زندانی است و دبیر اجرایی(حاتمی) نیز زیر فشار است تا کاندیدا نشود.نتیجه ی کلام این که رژیم از کاندیدا شدن کسی از سوی همبستگی نگرانی دارد و طی یک سال گذشته تلاش های امنیتی زیادی انجام داده که تجربه ی مجلس و کاندیداشدن ۵ تن از رهبران همبستگی تکرار نشود. ثبت نام ان ۵ تن و راه اندازی رای ازاد و صندوق مجازی ،حتا به یک عنوان اتهامی،برای ۳ تن از انها تبدیل شد.در نتیجه حرف و گرایش قطعی و غالب این بود که در وضعیت کنونی، این انتصخابات به لحاظ کلی، تاثیری بر فضای کلی حاکم بر مردم ندارد.فضا به قدری امنیتی و بسته است که نیروهای اپوزسیون و حتا منتقد، هیچ امکانی برای مانور های سیاسی و اجتماعی ندارند.یعنی حتا نسبت به یک سال پیش ،شرایط بسیار بدتر شده که البته حاصل کلید، ان کلید ساز نیز هست.

می ماند، نیروهای موجود در جناح های رنگارنگ حکومتی که بازی و نزاع در بین انها ادامه پیدا می کند.البته ادم هایی مثل بقایی رد صلاحیت می شوند و نمایش های کسانی چون احمدی نژاد نیز تکراری و بی مزه بوده و هست و رقابت اصلی بین روحانی و فردی از اصول گراهای رادیکال خواهد بود. اگر رییسی که به عنوان رییس کمیته ی مرگ در سال ۷۶ و دوران طلایی خط امام مطرح است، از سوی حاکمیت به میدان اورده شود، بخشی از جامعه به صورت پوپولیستی و احساسی، همچون گذشته ،بسیج می شود تا برای رای نیاوردن او،به روحانی رای بدهد.و البته اگر او رای مثلا ۴-۵ میلیونی بیاورد، شرایط سال ۸۸ و احمدی نژادی، تکرار می شود و او رییس جمهوری اعلام می شود.اگر نیاید، همین روحانی با یک رای پایین،برای بار دوم رییس جمهوری اعلام می شود که اگر این اتفاق بیفتد که احتمال ان زیاد است، ادامه ی رکود و گرانی و سرکوب است و هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.برای این که، برون رفت رژیم از وضعیت کنونی به سیاست خارجی او و نیز سیاست های کلان داخلی وابسته است که همگی قفل بزرگی خورده که کلید روحانی و تدارکات چی هایی مثل او،نتوانسته و نمی تواند ان را بگشاید.فقط پیامد های ناشی از انتصخابات اهمیت دارد که به اختلافات نیروهای درون حکومت و دعوای انها بر سر قدرت معطوف است و البته اپوزسیون فعلا در این بازی و نزاع،نقش مستقیمی ندارد و نیروهای ازادیخواه و دموکرات از فرصت های پیش رو به نفع مردم،دموکراسی و مبانی مصرح در اعلامیه ی جهانی حقوق بشر استفاده می کند.

وقتی کاندیدایی نداریم و انتخابات ازاد،دموکراتیک،منصفانه و عادلانه نیست، پس شرکت ما بی معنا خواهد بود. شرکت در حرکت های غیر دموکراتیک و پو پولیستی شایسته ی هیچ اپوزسیون و تشکل قانونمندی نیست و در نتیجه هیچ کس را به مشارکت در این امر، دعوت نمی

کنیم و از هیچ فردی که توسط شورای نگهبان رژیم تایید شده ،پشتیبانی نکرده و نخواهیم کرد.برای ما معیار های یک انتخابات ازاد،دموکراتیک،منصفانه و عادلانه، متکی بر رای ازاد احاد شهروندان و تحت یک حاکمیت ملی ،بسیار با اهمیت تر از مشارکت در حرکت هایی است که نه تنها ازاد و قانونی نیست، بلکه متکی بر پوپولیسم متکی بر فریب و ریاکاری است که طی ۳۸ سال گذشته ،همواره از سوی هر دوجناح اصلاح طلب و اصولگرا،تکرار شده و همواره توده هایی را فریب داده و البته کسانی نیز هستند که مایل هستند، همواره فریب بخورند.

حشمت اله طبرزدی-

سخنگوی همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران.

۸فروردین ۱۳۹۶ خورشیدی.