دگرباوران

پروین مؤید ثابتی: پرشور و پیشرو

دیروز درزمانیکه مشغول خواندن خبر درگذشت شادروان آقای علینقی عالیخانی وزیر اقتصاد ایران درزمان شاه در کیهان لندن بودم ، لینک آنرا در ذیل مشاهده می کنید. متوجه شدم که کیهان درکنا خبر از چند شخصیت که دیگرامروز درمیان ما نبوده ولی کارهای ارزنده آنان هرگز از خاطره ها محو نمی شود را منعکس کرده است .یکی از این شخصیت ها که برای بسیاری خاصه ایرانیان ساکن جنوب فرانسه ( نیس) چهره شناخته شده ای است خانم  پروین صابتی است که بنده شخصآ ایشان را از نزدیک می شناختم و به ایشان همانندهمه ایرانیان مقیم نیس، احترام خاص قائل بودم.  

از آنجائیکه دوست گرامی ما آقای عبداله قراگوزلو ، روز نامه نگار و مدیر مسئول رادیوی ایرانیان جنوب فرانسه که چهره شناخته شده ای در میان اصحاب رسانه می باشند و همواره در کنار فعالیت های مطبوعاتی خود چه در مراسم سوگواریها و چه در مراسم عروسیها و اعیاد در خدمت رسانی کوچکترین درنگی نمی کند،  ترجیح می دهم که زحمت را کم نمایم و آنچه که ایشان پس از درگذشت این بانوی بزرگواریاد آور شدند و عینآ در روزنامه کیهان چاپ لندن منتشر شد را باز نشرنمایم .

عبدالحمید وحیدی

یکشنبه ۳۰ فروردین ۱۳۹۴ برابر با ۱۹ آپریل ۲۰۱۵

عبدالله قراگزلو- خانم پروین مؤید ثابتی (جوان) روز جمعه ١٧ آوریل درسن ٩٣ سالگى در شهر نیس در جنوب فرانسه چشم از جهان فرو بست.

وی متولد تهران و پدرش جعفرجوان از قضات بنام دادگستری و دیوان عالی کشور بود و به مقام ریاست دیوان نیز نائل شد.پروین به مدرسه آمریکایی ها در تهران رفت ، در پروژه اصل چهار کار کرد و با بورس همین پروژه به دانشگاه آلاباما رفت و پس از بازگشت در اصل چهار به خدمت ادامه داد. پس از مدتی نیز به عضویت شورای مرکزی سازمان زنان ایران برگزیده شد.  

پروین پس از آن، رئیس اردوهای دختران کارگران شرکت نفت در محمودآباد بود. بعد از سالیان دراز تلاش و فعالیت، وی عضو هیأت مدیرۀ کاخ جوانان شد و سرپرستی کمپ‌های تابستانی دانشجویی را بر عهده داشت. در بازی‌های آسیایی که در سال ١٩٧۴برگزار شد، به سمت شهردار دهکدۀ بازی‌های آسیایی برگزیده شد. خانم مؤید ثابتی در امور خیریه نیز همیشه پیشگام و فعال بود. او پرورشگاهی برای کودکان قالیباف در مشهد ایجاد کرد و بعد از انقلاب نیز زمانی که در نیس ساکن شد با تنی چند از ایرانیان علاقمند به فرهنگ و ادب ایران مدرسه‌ای تأسیس کرد که بسیاری از  نوجوانان نسل دوم و سوم در این مدرسه زبان فارسی را به خوبی یاد گرفتند. این مدرسه هنوز هم فعال است و دانش‌آموزان و دانشجویان ایرانی در آن به فراگیری زبان فارسی می‌پردازند.

پروین و همسرش سناتور مؤید ثابتی با آنکه لطمات شدیدی از انقلاب سال ۵۷   دیدند و اموال‌شان که حاصل تلاش و کار آنها بود به ناحق مصادره شد ولی هم‌چنان استوار و با انرژی به فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی خود با روحیه‌ بالا و چهره خندان ادامه دادند و درِ خانه‌شان همواره به روی علاقمندان به ایران و تاریخ و فرهنگ این کشور باز بود.

پروین با تمام سختی‌ها و لطمات وارده، روحیۀ درویش‌منشی و بزرگوارش را هرگز از دست نداد و با آن زندگی مرفه و مجللی که در آغاز داشت، زمانی هم که به خانه‌ای معمولی نقل مکان کرد، همان بانوی  والایی بود که بود. او زنی وارسته، مدرن، آشنا با تمدن ایران و غرب، و پیشرو بود. پروین سومین زنی بود که در ایران گواهی‌نامه رانندگی گرفت. وی با تعلیماتی که از غرب گرفته بود، انسانی مدیر و سازنده بود و یک الگوی خوب برای زنان بود. وقتی سخنرانی می‌کرد  حاضران را تحت تأثیر  قرار می‌داد و این نشان از دانش گسترده و مناعت او و درویشی و ساده‌زیستی او داشت.

همسر نخست او، مهندس مهدی فاضل از خانواده‌های بنام خراسان بود و از این ازدواج، دو فرزند به نام خسرو و کامران فاضل داشت. همسر دوم او شاعر و سناتور خراسان بود که حاصل این ازدواج فرزندیست به نام ستاره.

در  کتاب «سالارزنان ایران» تألیف منصوره پیرنیا آمده است:

«پروین مؤید ثابتی نمونۀ یک زن تشکیلاتی مدیر و مدبر است. او در آمریکا در رشتۀ کتابداری تحصیل کرده بود. پروین مؤید ثابتی  انجمن نوربخشان مشهد را از فارغ‌التحصیلان مدرسۀ آمریکایی به وجود آورد. اولین مدیر اردوی دختران دانش‌آموز در سال ۱۳۳۳  بود و هفت سال به طور مداوم اردوهای فرزندان کارگران شرکت نفت را اداره می‌کرد. وی عضو هیأت مدیرۀ کاخ جوانان بود.»