مملکت را به کجا میبرید؟- حسن بهگر
چند روز پیش در 17 اکتبر نمایندگان 130 کشور جهان در پکن برای شرکت در مجمع کمربند و جاده ابریشم(The 3rd Transportation Project Forum in China) جمع آمدند.
با کمال شگفتی، ایران که در این طرح جایگاه ویژه ژئوپولتیکی دارد در این مجمع نماینده ای نداشت. جمهوری اسلامی نه سفیری و نه وزیری به این مجمع نفرستاد ، انگار که نه خانی آمده و نه خانی رفته.
ساخت یک شبکه اتصال چند بعدی کمربند جاده. چین آن هم با ترن های سریع السیر که راه چین تا اروپا را سرعت خواهد بخشید مساله کوچکی نیست و مشارکت در حمل و نقل بین المللی ترانس خزر است و تلاش مشترکی برای ایجاد یک کریدور لجستیکی جدید در سراسر قاره اوراسیاست. این طرح قرار است کریدور ارتباطی بین شرق آسیا و روسیه و اروپا باشد و بسیاری از کشورها برای مشارکت در آن سرودست می شکنند و مصر از آن سر آفریقا در آن شرکت کرده جمهوری اسلامی به چه حقی ایران را از مشارکت در آن محروم کرده است؟تنها هند در این مجمع حضور نداشت و سبب آن نیز روشن است: اتحاد با ایالات متحده آمریکا که کمر به تجهیز هند در برابر حوزه نفوذ چین بسته است .
نه خدای ناکرده فکر کنید دولت همچنان دست روی دست گذاشته خیر، از آنجا که گفته اند :به کارهاى گران مرد کارديده فرست ؛ علیرضا زاکانی شهردار تهران را به این ماموریت فرستاده اند که موفق به دیدار شهردار پکن گردیده وطی نطق غرایی سابقۀ ۹ ساله خواهر خواندگی تهران- پکن را اعلام کرده است!؟
باور بفرمایید ابدا جوک و لطیفه نیست کافی است به خبرگزاری فارس مراجعه کنید و از دیدن عکس زاکانی با شهردار پکن مشعوف شوید. آری برای چنین شبکه ارتباطی عظیمی که حمل و نقل دنیا را دگرگون می کند زاکانی را فرستاده اند که تخصصش بجز خواندن صیغه خواهرخواندگی دیوار کشیدن میان پارک هاست !؟ حقاً روح حاج میرزاآقاسی را شاد کرده اند.
در این دوران بحرانی که قطب های جدید قدرت سر برمی آورند این متولیان نادانی که سکان کشور را به ناحق در دست گرفته اند فرصت های طلایی بسیاری را از ما می ستانند و معلوم نیست واقعاً تکلیف ایران در این چهارراه حوادث چه خواهد شد ؟
مسلم است که هیچ کشوری همواره دوست یا دشمن دائمی نیست ؛ سیاست خارجی باید بر مبنای منافع ملی باشد وقتی آمریکا و متحدانش با امضای خفت بار برجام باز هم به تحریم ها ادامه داده و می دهند و حتا به تعهدات خود پایبند نیستند و آن را پاره می کنند چرا باید از داد وستد با سایر کشورهای خود را محروم کنیم ؟
البته اصلاح طلبان که اغلب دل در گرو امریکا دارند و همواره به تبلیغات واهی علیه چین و آمریکا دامن می زنند در این امر مهم ملی ساکت ماندند بدیهی است چنین حرکتی پیام روشنی برای آمریکا و متحدانش دارد که خیالتان راحت باشد به تحریم ها و تحقیرها ادامه بدهید ما آماده پذیرش پیشنهادات ننگ آور بیشتری مانند برجام هستیم .
آیا چین با جمعیتی بالغ بر 1.4 میلیارد و بیش از 400 میلیون نفر با درآمد متوسط، با فرصت های بزرگ بازار تجاری بویژه تجارت وسایفل الکترونیکی و پروژه جاده ابریشم جایی در سیاست خارجی ما ندارد ؟ من نمی دانم عواقب حذف ما از این پروژه چه خواهد بود؟
آیا چین کشوری که از نخستین روزهای تحریم با خرید نفت توانست ایران را از بن بست اقتصادی رهایی بخشد و تا به امروز توانسته موجب افزایش بیش از 20 میلیارد دلار درآمد ایران از فروش نفت بشود باید کنار گذاشته شود؟ حکومتی که از شعار مرگ بر آمریکا در این سال ها در ظاهر کوتاه نیامده و کشور را درانزوا و تحریم و تنگنا و مخمصه انداخته؛ در خفا با آمریکایی که تحریم و تهدید نظامی می کند معامله میکند اما به رئیس جمهور کشوری که دست دوستی به ایران داده در سفرش به ایران توهین می نماید. این دیگر معنایی جز این ندارد که درمیان سران این کشور عده ای مزدور بیگانه لانه کرده اند و ایران را به ناکجاآباد می برند.
شنبه 20 آبان 1402
11-11-23
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر