! « رای مردم « دفاعی » است نه « انتفاعی
کورش زعیم
پرسش: شما انتخاب یکی از نامزدهای طیف اصولگرا را محتمل می دانید؟
کورش زعیم: مردم بشدت از انتخاب شدن برخی نامزدها وحشت دارند، آنها از ادامه این فضای بسته سیاسی و فساد و خشونت ساختاری خسته اند. من صدای نفس های داغی را می شنوم که صبرشان به پایان رسیده و دیگر نمی شود کسی چون احمدی نژاد را بر آنان تحمیل کرد. انتخاباتی دیگر مانند هشتاد و هشت، آغاز خشونت های خیابانی است و سرانجامش، فروپاشی خواهد بود.
پرسش: این روزها شاهد آشفتگی پیش از انتخاب هستیم . تایید شش نفر توسط شورای نگهبان تا حدی جریان انتخابات را پیچیده کرده، شما علت این آشفتگی را در چه می بینید؟
کورش زعیم: آشفتگی از شمار زیاد داوطلبان ریاست جمهوری است که عملا نظام انتخاباتی را به سخره گرفتند. وقتی احزاب مستقل اجازه فعالیت نداشته باشند و شورای نگهبان در تخلف از وظایف و مسئولیت قانونی خود، دست به ارزیابی صلاحیت نامزدها بزند، وقتی سازمان های سیاسی حق معرفی و شناسایی کاندیداهایشان را از ماه ها پیش نداشته باشند تا مردم در رسانه ها و مباحثه و مناظره آنان را بشناسند و ارزیابی کنند، نشانه نگرانی نظام از شناسایی کامل شخصیت ها، پس زمینه ها و عملکرد نامزدها توسط رای دهندگان است، آشفتگی کمترین چیزیست که رخ می دهد.در اینگونه شرایط، همانگونه که شاهد بودیم، مردم با نامنویسی چند هزار نفری انتخابات را مسخره می کنند. مردم نه برای انتخاب فرد مورد علاقه و اعتمادشان، بلکه برای جلوگیری از انتخاب کسانی که نمی پسندند رای می دهند. یعنی رای مردم یک رای دفاعی است نه انتفاعی.
پرسش: در مورد رد صلاحیت آقای احمدی نژاد چطور؟
کورش زعیم: رد صلاحیت احمدی نژاد باید در سال 84 رخ می داد، اکنون ایشان باید برای فساد، خیانت و آسیبهایی که به این کشور و مردم زده، محاکمه شود. ولی چون اطلاعاتی درباره خطاهای دیگرانی که در قدرت هستند در دست دارد، آزاد می گردد. یادتان باشد که ایشان در 1388 وقتی قرار بود وزیر اطلاعات عوض شود، (من در آن هنگام در زندان انفرادی اوین بودم،) احمدی نژاد پس از کناره گیری آقای محسنی اژه ای، انتصاب آقای حیدر مصلحی را ده روز به تاخیر انداخت، و در آن مدت شمار زیادی از پرونده های اشخاص مهم را از بایگانی وزارت اطلاعات با خود برد؛ و به این ترتیب امنیت خود و دوستانش را تضمین کرد.
پرسش: موضع شما در خصوص مشارکت یا تحریم انتخابات چیست؟ آیا مردم را تشویق به رأی دادن می کنید؟
کورش زعیم: ما هیچ دخالتی در این انتخابات نمی کنیم. مردم ثابت کرده اند که خودشان درست و خردمندانه ارزیابی می کنند و تصمیم می گیرند و در برابر تقلب هم می ایستند. صرفنظر از حدود هفت تا ده میلیون رآی فرمایشی که همیشه آمادهء ریخته شدن به صندوق هاست، مردم این بار بخاطر آنچه از آن می ترسند رأی خواهند داد.
پرسش: بعد از اولین مناظره، عده ای در فضای مجازی مطرح کردند که جهانگیری گزینه مناسب تری برای گفتمان اصلاح طلبی در ایران است.
کورش زعیم: حضور اسحاق جهانگیری در انتخابات به این منظور بوده که آنچه را روحانی نمی تواند یا نباید بگوید او بگوید. در واقع جهانگیری نقش ضربه گیر روحانی را بازی می کند، و با روحانی کاملا هماهنگ است. جهانگیری آدم باهوشی است و در طول زمان و تعدد مسئولیت های دولتی، بویژه از زمانی که وزیر صنایع دولت خاتمی بود و من با ایشان ملاقات و برخوردی داشتم که رسانه ای هم شد، بسیار پخته تر شده است.
پرسش: شما کارنامه چهارساله آقای روحانی را قابل قبول می دانید؟
کورش زعیم: من در آغاز ریاست جمهوری آقای روحانی، در گردهمایی ادوار تحکیم وحدت در دبیرستان البرز درباره ایشان گفتم که باور دارم ایشان می خواهد کارنامهء خود را با توجه به گذشته تصدیگری و خصوصی خود، دستکم خاکستری کند. ولی اگر نتواند طی سال اول به مردم بباوراند که برای وفا به قولهای انتخاباتیش تلاش صادقانه کرده و پیشرفت داشته مردم او را پایین خواهند کشید. من از مذاکرات پشت پرده درباره رفع تحریم ها از یک سال پیش از انتخابات آگاه بودم و می دانستم که ریاست جمهوری ایشان پس از اینکه صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی را رد کردند برای همان کاریست که هاشمی قرار بود مدیریت کند. ولی روحانی با کمک محمد جواد ظریف خوب از عهده این مسئولیت برآمدند. مردم در انتظار رفع تحریم ها و براه افتادن اقتصاد و روابط سالم خارجی بودند. اگر با آن انتخابات مسئله تحریم ها و توقف سقوط آزاد اقتصاد کشور حل نمی شد، بی شک ما شاهد شورش های غیرقابل کنترل مردم بودیم که احتمال داشت به جنگ های مرزی داخلی هم کشیده شود. این تحلیل آن زمان من بود.
پرسش: عملکرد تیم اقتصادی ایشان را چطور ارزیابی می کنید؟
کورش زعیم: کابینه آقای روحانی کابینه ای دلخواه نیست. ایشان بیش از شمار انگشتان یک دست وزیران «کارآمد» ندارد. برخی از وزیرانش تحمیلی هستند. وزیران نفت و اقتصاد و خارجه خوب عمل می کنند، ولی رییس بانک مرکزی دسترسی دولت به درآمد نفت را بسیار دشوار کرده و بهمین دلیل روحانی از عهده برخی تعهدات دولت برنیامده است. بیشتر درآمد نفت به صندوق ذخیره ارزی ریخته می شود تا دسترسی آن برای دولت سخت باشد، در صورتیکه مازاد بودجه یا درصدی از درآمد ارزی ذخیره می شود. رییس بانک مرکزی وقتی رییس بانک صادرات بود هم مدیریت خوبی از خود نشان نداد.
پرسش: منتقدان آقای روحانی به وضعیت حقوق بشر در ایران انتقاد دارند و شما خودتان دقیقا از این منظر زیر ضربه هستید.
کورش زعیم: از دید حقوق بشری، روحانی خوب سخن گفت، ولی توان اجرا نداشت، زیرا دشمنان حقوق بشر در نظام قدرتمندتر هستند. وزیر اطلاعات،«محمود علوی» تلاش می کرد با جمله های مردم پسندی چون، «ما باید گلوله ها را بشکنیم نه قلم ها را» سیاست خود را اعلام کند، ولی عوامل تندرو خشونت گرای نهفته در وزارت اطلاعات کار خودشان را ادامه می دادند. من به وزیر اطلاعات از زندان نوشتم آیا قلم من گلوله است که بخاطر آن مرا زندانی کرده اید؟ نظام از انتقاد واهمه دارد، حتی انتقاد سطحی، زیرا اگر انتقاد را آزاد بگذارد بتدریج به ژرفای نظام رخنه می کند و گستردگی خرابکاریها و تارعنکبوت ارتباطات آشکار می شود. تنها کسانی می توانند دست به انتقاد بزنند که از جان گذشته باشند یا مدارکی از فساد و خیانت همدیگر داشته باشند.
پرسش: با اینکه برخی کارشناسان اقبال آقای قالیباف را قویتر از آرای آقای رئیسی می دانند، اجماع اصولگرایان حول محور آقای رئیسی، بنظر میرسد که انتخابات در اذهان عمومی مردم را به دو قطب رئیسی – روحانی تبدیل کرده است. شما فکر میکنید آقای رئیسی تا چه حد شانس دستیابی به پست ریاست جمهوری را دارد؟
کورش زعیم: آقای رئیسی همان شانسی را دارد که احمدی نژاد در سال 88 داشت، و همان رویدادها را بسیار سخت تر می توانیم انتظار داشته باشیم اگر ایشان از صندوق در بیاید. از پیشینه ناخوشاید دهه 60 ایشان که بگذریم، آقای رئیسی قولی غیرممکن داده که چهار ساله 6 میلیون شغل ایجاد می کند، ولی نگفته چگونه؟ ایشان همچنین گفته باید شرایط را به ترتیب برای ازدواج، مسکن و شغل جوانان فراهم کرد، در صورتیکه باید از شغل آغاز کنند، نه از ازدواج. با اشتغال مسکن خودبخود فراهم می شود و ازدواج جوانان هم به خودشان مربوط است نه دولت. قول افزایش سه برابری یارانه ها یعنی تقریبا۱۸۰ هزار تومان. آنرا ضربدر شمار یارانه بگیران کنید که احتمالا اکنون از 78 به 28 میلیون کاهش داده شده اند. به عبارتی می شود سالی 60 هزار میلیارد تومان. با این پول می توان 12هزار کارخانه خوابیده را با میانگین 100 پرسنل راه اندازی کرد، در صورتیکه تزریق پول نقد به جامعه باعث افزایش تورم می شود.
پرسش: آقای قالیباف چطور؟
کورش زعیم: او نمی تواند اعتماد مردم را جلب کند، زیرا هر بار که در انتخابات شرکت کرده، رنگ تازه ای به خود گرفته و هیچ شخصیت معتبری از خودش نساخته است. مدیریت ایشان در شهرداری نمونه ای از پرهزینه ترین و ناکارآمدترین گونه مدیریت شهری و آلوده به فساد بوده است. شهر تهران را می شد با یک سوم کارمند و هزینه کنونی اداره کرد. بی اینکه باغستانهای شهر برای کسب درآمد تبدیل به آهن و بتون شود. در جریان تبلیغات انتخاباتی هم سخنانی گفته و قولهایی داده که نه با عقل جور در می آید نه با ریاضیات. پنج میلیون شغل چگونه؟ دو و نیم برابر کردن درآمد کشور، یعنی 100 بشود 250؟ یا هر سال 5/37% بیشتر از سال آغاز! با چنین کاری جایزه نوبل اقتصاد می شود گرفت. قول واریز کردن 250 هزار تومان به حساب بیکاران هم، اگر بیکاران را حداقل سه میلیون بگیریم، می شود سالانه 9 هزار میلیارد تومان. با این پول برای 450 هزار بیکار می شود کار ایجاد کرد.
پرسش: با معرفی آقای رئیسی، نوعی مهیا کردن بستر لازم برای انتخاب رهبری به مشامتان نمی خورد؟
کورش زعیم: اگر ایشان انتخابات را ببازد، بستر سازی مورد نظر انجام نگرفته است. دو نامزد دیگر می مانند، یکی «آیت الله عاملی لاریجانی» که با افشاگریهای مالی اخیر بازی را باخته، و تنها نامزد دست نخورده میماند «آیت الله شاهرودی». از سوی دیگر با کنار رفتن یا بازانده شدن این سه نامزد حتی برای شورای رهبری، بخت «سید مجتبی خامنه ای» افزایش می یابد.
12 اردیبهشت 1396
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر