عصبانیت رئیس دادگستری از بازدید شخصیتها با مصطفی تاج زاده
کلمه – گروه خبر: به نظر میرسد این روزها برای عکس گرفتن هم باید اجازه ویژه داشت. چرا که انتشار عکسهای برخی از فعالان سیاسی و مدنی با سیدمصطفی تاجزاده عصبانیت اقتدارگرایان را برانگیخته است.
پس از آنکه روزنامه تحت امر رهبری در صفحه اول خود عکسهایی از دیدارهای فعالان سیاسی و مسئولان پیشین و وقت با تاجزاده را منتشر کرده و آن را حاشیهای! برای فرار دولت از پاسخگویی به مشکلات اقتصادی دانست، اینک رئیس دادگستری استان تهران گلایهمند است و میگوید: اینکه کسی که همه چیز نظام را زیر سؤال برده، محکوم شده و محکومیتش تمام شده، حالا سیاسیون بروند با او عکس یادگاری بگیرند، یعنی، دهنکجی به نظام، حکومت و حاکمیت.
گویی هفت سال زندان بدون هیچ گونه جرمی برای این زندانی سیاسی هنوز اقتدارگرایان را راضی نکرده و دید و بازدیدهای دوستانه این آزاده انقلابی را هم برنمیتابند. گویی دستگاه قضا بعد از اینکه جرمهای جدیدی را به حوزه قضا باز کرده است، این بار نیز “بازدید و عکس گرفتن” را به مجموعه جرمهای خودساخته خود میخواهد بیفزاید.
غلامحسین اسماعیلی، هر چند در حوزه قضایی مشغول به کار است اما گویی شناختی از معنی واقعی “جرم” ندارد و تصور میکند امثال تاجزاده “مجرم” و برای “اصلاح رفتار” در حبس بوده است. او مدعی است که در ارتباط با زندان از قدیم بر این باور بودم که به لحاظ وجود مشکلات و آسیبهای اجتماعی و به لحاظ وجود افراد سودجو و فرصتطلب وجود زندان در همه حکومتها امری ضروری است.
هر چند به گفته وزیر کشور سالانه ششصد هزار نفر راهی زندان میشوند، اما گویی این تعداد از نظر اسماعیلی رقم قابل توجهی نیست و میگوید: استفاده حداقلی از زندان داشته باشیم، اما این به صفر نمیرسد چون یک عده حتماً باید به زندان بیایند.
رییس کل دادگستری استان تهران هر چند معتقد است وقتی فردی مجازات شد باید از امکانات و تسهیلات قانونی استفاده کند، اما دیدار با تاجزاده را بر نمیتابد و می افزاید: متأسفانه برخی زندانیان بد رفتار میکنند؛ یک زندانی امنیتی که به نظام بد و بیراه گفته و همه چیز نظام را زیر سؤال برده، اینکه حالا راه بیفتیم و با او عکس بیندازیم، درست نیست. ما معتقد به تغییر نگرش جامعه نسبت به زندانیان آزاد شده هستیم، اما اینکه کسی که همه چیز نظام را زیر سؤال برده، محکوم شده و محکومیتش تمام شده، حالا سیاسیون بروند با او عکس یادگاری بگیرند، این یعنی، دهنکجی به نظام، حکومت و حاکمیت؛ در تمام کشورهای دنیا زندانیان امنیتی که مخالفان حاکمیت و حکومت هستند وجود دارند، اما اینکه عدهای زندانی امنیتی را تحویل بگیرند و بزرگش کنند، درست نیست.
اسماعیلی برای این پرسش پاسخی ندارد که وقتی گروههای مرجع جامعه چون هنرمندان، فعالان سیاسی و مدنی و استادان دانشگاه از یک زندانی به اصطلاح او امنیتی اینگونه استقبال میکنند، به این معنی است که مفهوم جرم و اقدام علیه امنیت ملی در میان افکار عمومی و آنچه قوه قضاییه سعی در تحمیل آن دارد بسیار متفاوت است. از نگاه افکار عمومی و گروههای مرجع امثال تاجزاده نه تنها مجرم نیست بلکه “آزاده روشنفکری است که با دلسوزی، ایرادها و مشکلات نظام سیاسی را بازگو میکند و درصدد رفع و حل آن است.
بهتر است دستگاه قضایی به جای پروندهسازی، این بار احتمالا برای بازدیدکنندگان از یک “زندانی امنیتی” در عملکرد خود یک بازنگری عمیق داشته باشد. طی هفت سال گذشته صدها نفر از دانشجویان، استادان، وکیلان و روزنامه نگاران با عناوین ساختگی محاکمه و حبس شدهاند. اما بعد از اتمام دوره محکومیت با استقبال جامعه رو به رو شده و همچون یک قهرمان با آنان رفتار شده است.
آیا زمان آن نرسیده که دستگاه قضایی همگام با رشد جامعه ایران، قوانین خود را بررسی و مورد نقد جدی قرار دهد؟
من وطن را ، خانه ام را دوست دارم
من وطن را ، خانه ام را دوست دارم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر