اسداله عسگراولادی
اسدالله عسگراولادي كه چند وقت پيش با گفتن اين جمله جنجالي كه ممكن است در ايران قحطي شود نگاهها را به خود جلب كرده بود، در یک گفتوگو حرفهاي تازهاي زده است كه كمتر كسي ميتواند اين حرفها را فاش بگويد.
او در گفتوگو با يك نشريه تخصصي ضمن دفاع تمام قد از سرمايه گذاران رژيم گذشته كه اموال آنها مصادره شده است، گفت: «كشور نياز به سرمايه گذار دارد، چون در كشور ۷۰ درصد جامعه نميتوانند زندگيشان را تامين كنند...كشور بايد تصميم خود را بگيرد، اينكه ميخواهد دور خودش بچرخد و فقر را بيشتر كند يا ميخواهد با دنيا آشتي كند .»
عسگراولادي درگفتوگويش با نشريه "پيام صنعتگر" دفاع جانانهاي از سرمايه گذاران رژيم گذشته مثل حاج برخوردار، ايرواني و مقدم كرد كه در ادامه ميخوانيد.
وی گفت: دوطيف سرمايهدار و سرمايهگذار با هم فرق دارند و بايد اين دو طيف را جداگانه از هم دانست. سرمایه گذارانی امثال ايروانيها قابل دفاع هستند و جامعه از اينكه اين فرد در سالهاي پس از انقلاب مورد غضب قرار گرفت و طرد شد، پشيمان است. يا آنكه حاج برخوردار كه از فعالان اقتصادي و سرمايهگذاران سالم آن دوران بود، عملكردش قابل دفاع است. او ۵۳ كارخانه و واحد صنعتي و توليدي داشت. من با هاشم برخوردار برادر كوچك حاج محمدتقي در سالهاي دور همسايه بودم. خانواده بزرگي بودند به ياد دارم كه حاج محمدتقي برخوردار، يك تكه نان و پنير پر شال كمر خود ميبست و از منزلش كه در آن زمان در منطقه زعفرانيه بود راه ميافتاد و تا حوالي ونك كه محل كسب و كارش بود پياده ميرفت و همانجا نيز صبحانه مختصري كه به همراه داشت ميخورد. اين مرد، در زمان خود ۵۳ كارخانه را احداث كرده بود كه در سالهاي اوليه انقلاب، دولت بخش عمدهاي از آن را تصاحب كرد در حالي كه امروز دولتمردان ما از اينگونه اتفاقات به نيكي ياد نميكنند و اظهار پشيماني نيز ميكنند.
به ياد دارم كه در سالهاي جواني، نزد حاج ميرزا عبدالله مقدم كه كارخانهداري قابل دفاع بود، براي كار ميرفتم. ايشان كارخانهاي در نظرآباد راهاندازي كرده بود كه آقاي علينقي خاموشي كارمند وي بود و ماهيانه ۵۰ هزار تومان حقوق از ايشان ميگرفت آن زمان من ۱۷ يا ۱۸ سال بيشتر نداشتم و براي انجام برخي كارها به دفتر حاجآقا مقدم ميرفتم و نزديك به يك تا دو ساعت فقط در دفتر ايشان مينشستم و تلفنهاي ايشان را گوش ميدادم، چون مي خواستم كسب و كار را از اين مرد فرابگيرم. اينگونه افراد براي ما در زمره سرمايهگذار سالم، قابل دفاع هستند.
جامعه ما به سرمايهگذار نياز دارد. به سرمايهدار نيازي ندارد. سرمايهدار كساني هستند كه ميلياردها تومان اوراق قرضه و زمين خريداري ميكنند و در جهت منافع شخصي خود به كار ميگيرند اين سرمايهداري است. مملكت ما به سرمايهدار نيازي ندارد چون جو جامعه اجازه نميدهد و مردم به شدت از اين وضعيت پريشان هستند.
سرمايهگذاري اشتغال ايجاد ميكند، يعني واحد توليدي و كارخانه راهاندازي ميكند. اين سرمايهگذاري است. جامعه چرا محمد رحيم ايرواني را دوست دارد، براي آنكه او كارخانه كفش ملي را راهاندازي كرد و نزديك به ۱۰ هزار نفر را براي كار به خدمت گرفت. همين آقاي ايرواني هيچ گونه زميني براي منفعت و سود اقتصادي نداشت و حتي دارايي خود را در بانك سپردهگذاري نميكرد و هر چه داشت براي توليد و صنعت به كار ميگرفت. ميان سرمايهگذاري و سرمايهداري، ميان صراف و نزولخوار و زمينخوار با كسي كه ميآيد اشتغال ايجاد ميكند، بايد فرق قائل شد.
اسدالله عسگراولادی (زاده ۱۵ اسفند ۱۳۱۲ در چهارراه سیروس، تهران)[۲][۳] از برجستهترین بازرگانان ایرانی، معروفترین صادرکننده خشکبار ایران، عضو اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در تمام دوران پس از انقلاب , رئیس اتاق بازرگانی و صنایع ایران و چین است.منبع برادر وی حبیبالله عسگراولادی از سیاستمداران مهم ایران بود. او در خانواده بازاری با اصالت دماوندی متولد شد. خانواده او دارای پیشینه یهودی بودند که به اسلام گرویدند.[۴][۵][۶][۷][۸] برخی او را یکی از ثروتمندترین افراد ایران بهشمار آورده و ماهنامه فوربس میزان سرمایه او را حدود ۴۰۰ میلیون دلار برآورد میکند.[۹] صادراتپسته، زیره، میگو، میوهجات خشک و خاویار و واردات شکر و لوازم خانگی مهمترین فعالیت اقتصادی اوست.[۱۰] با این حال عسگراولادی خود را بازرگان کوچکی میداند که در زمینه صادرات فعالیت کوچکی دارد و حتی شمارش میلیارد را بلد نیست.[۱۱]
عسگراولادی از اقتصاد بازار، توسعه صادرات و حمایت از بخش خصوصی حمایت میکند. او از منتقدان سیاستهای اقتصادی دولت احمدینژاد است، اما علیرغم اعتراضهای تند و بیپرده از دولت احمدینژاد[۱۲][۱۳] در انتخابات ریاستجمهوری دهم به وی رأی داد.[۱۱] وی حمایت از احمدینژاد را با توجه به حمایت ولی فقیه از او توجیه میکند: «چون رهبر معظم انقلاب امر به حمایت همه از دولت احمدینژاد کردهاند، ما از دولت ایشان حمایت میکنیم، با اینکه معتقدیم این دولت و سیاستهای اقتصادیاش به تمام معنی فشل است»[۱۴][۱۵] وی از سال ۱۳۳۶ که شرکت حساس را دایر کرده تا حالا کار صادرات کردهاست. او در مصاحبهای با عصر ایران گفت: «من به این که میلیاردر هستم افتخار میکنم به این دلیل که ذرهای از داراییهایم را با رانت وکار خلاف به دست نیاوردهام. حتی از گرفتن وام بانکی هم پرهیز میکنم وگفتم که حتی کار واردات هم نمیکنم. نه این که کار واردات را بد بدانم. نه بد نمیدانم اما من با خودم عهد کردهام کار صادرات بکنم. البته من هم سلطان میلیاردرهای ایران نیستم.» برادرش حاجحبیبالله، یکی از مشاهیر عرصه سیاست بود و او از مشاهیر عرصه اقتصاد. حاجحبیبالله عضو حزب مؤتلفه اسلامیدر۱۴ آبان ۱۳۹۲ درگذشت. اماحاج اسدالله همچنان عضو اتاق بازرگانی تهران است.[۱۶] در انتخابات اتاق بازرگانی به تاریخ ۱۸ اسفند سال ۱۳۹۳ نیز، وی سردمداری ائتلافی با نام «پیشگامان وفاق» را برعهده گرفت.[۱۷] و با عنوان نفر دهم از رشتهٔ بازرگانی، در بین ۴۰ پیروز انتخابات اتاق بازرگانی قرار گرفت.[۱۸]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر