بحران جنگی میان ایران و آمریکا خود را امروزه در جدال ترامپیسم با جمهوری اسلامی بر سر برنامه اتمی و سیادتطلبی رژیم ایران در خاورمیانه نشان میدهد. چنانچه این بحران راه حل سیاسی پیدا ننماید، احتمال بمباران تأسیسات اتمی و نظامی ایران مطرح میشود. در این صورت، چگونگیِ موضعگیریِ اپوزیسیونِ خواهان سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی اهمیت عمده سیاسی پیدا میکند.
بنیاد میراث پاسارگاد سال 2584 (1404 / 2025) را سال بزرگداشت زبان پارسی نامیده است. به این بهانه نوشته زیر که چکیدهای فشرده از کتابی در دست نگارش است به همه دوستداران زبان پارسی پیشکش میشود.
زبان پارسی نو به گواهی نوشتهها، گزارشها و سندهای بهجا مانده از دورانهای پس از اسلام در پی یک خاموشی سیسدساله هماره زبان دیوانی (رسمی)[i] حکومتهای ایرانی بوده است. این پدیده چنان بدیهی بود که نویسندگان متمم قانون اساسی مشروطه نیازی ندیدند آن را همچون “بیرق رسمی” و “دین رسمی” جایی فروبنویسند. پیشتر از آن مظفرالدین شاه در فرمانی بهنام “انتظامات کلیه”در شعبان 1319 (آبان 1280) نویسانده بود: