دگرباوران

 امر فلسطین مُرد، به قتل رسید، طاهر بن جلون (نویسنده مراکشی - فرانسوی)، ترجمه رضا ناصحی

نقل از مجله لوپوئن ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳

من، عرب و مسلمان زاده، با فرهنگ و تربیتی سنتی، اهل مراکش، رفتار حماس با یهودیان را چنان دهشتناک یافتم که واژه‌ای برای توصیف آن نمی‌یابم. خشونت و بیرحمی زمانی که زنان و کودکان را هدف می‌گیرد، بربریت است و توجیه پذیر نیست.

من دهشتزده‌ام، چرا که تصاویری که دیدم، اعماق وجودم را جریحه دار کرد.
معتقدم که می‌توان علیه اشغال، علیه استعمار مبارزه کرد، ولی نه با اعمالی چنین وحشیانه. به نظرم امر فلسطین در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ مُرد، به دست عناصر متعصب، و گرفتار بدترین نوع ایدئولوژی اسلامگرایی به قتل رسید.

حماس دشمن مردم فلسطین است

حماس نه فقط دشمن مردم اسرائیل، که دشمن مردم فلسطین نیز هست. دشمنی بیرحم و عاری از هرگونه چشم انداز سیاسی؛ دشمنی که بازیچۀ دست کشوری است که جوانان مخالف خود را به بهانه حجاب اسلامی به قتل می‌رساند.
گروگانگیری و تهدید به کشتن آنان، جز اینکه خشم ما را افزون تر کند نتیجه‌ای ندارد. این وحشیگری البته تاریخ درازی دارد. اشغالگری و تحقیری که نسل جوان و بی آیندۀ فلسطینی متحمل می‌شود، به سرعت بهانه‌ای می‌شود در دست جنبش اسلامگرایی که خود بازیچۀ دست جمهوری اسلامی است.

بعد از این قتل عام، اعم از اینکه شمار قربانیان هر دو طرف چه میزان بوده باشد، این بربریت در ذهن ما خواهد ماند، و امروز بس دشوار است که بشود تصور کرد که این جماعت برای «آزادی» سرزمین دست به چنین بربریتی زده‌اند. نه! جنگ، رویارویی سرباز با سرباز است، نه کشتن غیرنظامیان بیگناه.

زخمی بر پیکر بشریت

نه، هیچ دلیلی نمی‌توان یافت برای آنچه که در خانه‌ها، در محله‌ها مرتکب شدند و هرجا که توانستند جوانان در حال جشن و شادی را گرفتند و کشتند.
وحشت امری انسانی است، می‌خواهم بگویم آنچه که حماس کرد، هرگزهیچ حیوانی نمی‌کند. وزیر دفاع اسرائیل ساکنان غزه را «حیوان» نامید. نه، اینها آدمیانی‌اند بی وجدان، فاقد اخلاق، و عاری از انسانیت که مرتکب این قتل عام شدند، وگرنه فلسطینیان مردمانی‌اند رنجدیده، که نه مسلح‌اند و نه بربر. نباید حماس را با مردم (۲. ۵ میلیون انسان) که زیر اشغال و محاصره اقتصادی زندگی می‌کنند یکی گرفت.
این حرف من است، صدای من تنها.
من، در تنهایی خودم، در غمزدگیم و در شرمندگی‌ام به عنوان یک انسان، در دلزدگی‌ام از این بنی آدمی که نمی‌خواهم جزوی از آن باشم، می‌گویم نه، این نبرد افتخاری برای آن هدف [فلسطین] ندارد. نه، به آن تشویقی که در برخی از پایتخت‌های عربی می‌کنند. نه، به آن پیروزی آلوده به خون بیگناهان. نه، به کوربینی کسانی که سرنخ این تراژدی را به دست دارند؛ تراژدی‌ای که مردم فلسطین بهای سنگین آن را خواهند پرداخت.
ما این تراژدی را همچون زخمی بر پیکر بشریت درحافظۀ جمعی مان ثبت خواهیم کرد. زخمی همیشه باز، که هرگز فراموش نخواهد شد.