۱۳۹۵ اردیبهشت ۲۸, سه‌شنبه

چند ترکیب پیشنهادی در امتداد واژه سازی اخیر حضرت آیت اله جوادی آملی


شراگیم زند
از آنجا که عالم جلیل القدر حضرت آیت الله جوادی آملی فتح باب کرده و اصطلاح "دیوث سیاسی" را برای توصیف طرفداران برقراری رابطه با غرب به فرهنگ واژگان سیاسی اضافه فرمودند ما نیز بر آن شدیم در جهت ادامه دادن راه آن بزرگوار و برای پر کردن خلاء اصطلاحات سیاسی چند اصطلاح دیگر را پیشنهاد داده که ان شاء الله نیازهای رجال لشکری و کشوری ما برای انتقال مفاهیم سیاسی در سخنرانی ها و مقالات به شکل مطلوبی مرتفع گردد.
شاسکول سیاسی: کسی که بدون داشتن سواد و آگاهی، تریبون مفت در اختیارش قرار گرفته و هرچه دل تنگش میخواهد را با تندترین ادبیات، در قالب نطق های آتشین و انقلابی به عنوان مفسر سیاسی به خورد خلق الله میدهد. نوعی از سیاستمدار انقلابی چه این ور آبی و چه آن ور آبی!
اوسکول سیاسی: به شاسکول سیاسی که فاقد تریبون و یا منفعت سیاسی مشخصی بوده و صرفا در مراسمات مختلف برای دل خودش شرکت کرده و سیاهی لشکر جریانهای مختلف سیاسی میشود اوسکول سیاسی گفته میشود. (راهنمایی: دیوید دیوید او اس آ...)
گولاخ سیاسی: مقامات لشکری و کشوری جان سخت و ریگهای ته جوب جمهوری اسلامی که اگر هزاران نماینده مجلس و دهها رئیس جمهور هم عوض بشوند، اینها سر جای خود بوده و با قدرت بدنی خاص خود، وظیفه ی دور زدن نهادهای برخاسته از رای مردم و اجرای منویات رهبری را بر عهده دارند. ائمه ی جمعه، فرماندهان سپاه و اعضای محترم شورای نگهبان در این دسته قرار میگیرند.
چلغوز سیاسی: پائین ترین رده در فعالیتهای سیاسی، کسی که صرفا برای یک وعده غذا و یا یک قلپ ساندیس ایدئولوژی سیاسی خاصی را دنبال کرده و در این راه از هر دیواری بالا رفته و هر چیزی را به آتش میکشد... نیروی خودجوش.
وِزّه ی سیاسی: برای توصیف کسانی به کار میرود که هر سال بدون اینکه شانسی برای رای آوردن داشته باشند زودتر از همه در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرده و زودتر از همه تائید صلاحیت شده و زودتر از همه هم پیروزی شخص برنده را تبریک گفته و به دنبال کار و زندگی خود میروند.
قالتاق سیاسی: به کسی گفته میشود که در پوشش نخبه و دانشمند و مغز متفکر با استفاده از رنگ و لعاب فلسفه و برهان و تحریف تاریخ، سعی میکند حکومتی سر تا پا فاسد و عقب مانده را، حکومتی مدرن و بهترین حکومت جهان نشان داده و مخالفان و معترضین را یا نادانهای تحت تاثیر تبلیغات غرب و یا جیره خواران مزدور غرب نشان دهد.
مرده شور برده سیاسی: به سیاستمداران بلند مرتبه ای گفته میشود که از بس بلند مرتبه هستند امیدی به برکناری و بازنشستگی ایشان وجود ندارد و صرفا حضرت عزرائیل میتواند ایشان را از حکومتداری منفک نماید. به همین دلیل برخی مردم دائما دعا میکنند که گذر این حضرات زودتر به مرده شور خانه بیفتد.
دیوانه ی سیاسی: دیوانه سیاسی کسی ست که یک سنگ را در دوره ی تصدی خودش توی چاه می اندازد و بعد از او ده تا دولت باید بیایند و بروند بلکه این سنگ را بتوانند از توی چاه بیرون بیاورند. از ویژگیهای دیوانه گان سیاسی دادن شعارهای آتشین و حداکثری با توانایی های حداقلی ست.
بی پرنسیب سیاسی: به کسی گفته میشود که در زمینه ی انتخاب بین بد و بدتر کاملا «اُپن مایند» بوده و هیچ خط قرمزی برای هیچ انتخابی ندارد و حتی اگر انتخاباتی با دو شرکت کننده بین حضرت آیت الله احمد خاتمی و حضرت آیت الله علم الهدی نیز برگزار گردد، تی شرت منقش به تصویر یکی از این دو بزرگوار را به تن کرده و برای او سرود یار دبستانی میخواند و رای جمع میکند.
هرجایی سیاسی: کسی که هر گروه و حزب سیاسی بیشتر برایش سود داشته باشد همان وری  میشود...یک روز چپ است، یک روز میشود پیرو خط امام، چند وقت بعد می آید بیرون و میشود اپوزسیون!

                                             عارف در دیدار با جوادی آملی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر