گلوله ای که از سوی دژخیمان مزدور حکومت در دوازدهم اردیبهشت ۱۳۴۰ خون دکتر ابوالحسن خانعلی را در میدان بهارستان بر زمین ریخته و سنگ فرش خیابان را رنگین کرد سرآغاز احتزاز پرچم اعتراض به ناعدالتی ها نسبت به حقوق پایمال شده ی معلمان این سرزمین گردید.
بی شک یکی از ارکان اصلی توسعه درهرجامعه ای ،پیشرفت علم، دانش، آگاهی و فرهنگ است که این رکن بنیادین؛ توسعه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را به سوی تکامل و پیشرفت سوق می دهد زیراکه آینده سازان هر جامعه ای بر مبنای ارکان اصلی توسعه نیازهای جوامع خود را سامان می بخشند.
برخورداری از رفاه کافی از اساسی ترین نیازهای اجتماعی محسوب می گردد که افراد جامعه بایستی از آن برخوردار باشند. رفاه اجتماعی تعبیری است معطوف به وضعیت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که حفظ کرامت انسانی و مسئولیت پذیری افراد جامعه در قبال یکدیگر و ارتقاء توانمندی ها از اهداف آن است. اگر معلمان از رفاه اجتماعی مناسبی برخوردار نباشند و با تورم و تبعیض و نابسامانی های اداری و مدیریتی درگیر باشند، بدون تردید باید در انتظار بحران های خزنده ی آموزشی، اقتصادی واجتماعی در جامعه بود. اگر معلمان مورد بی عدالتی قرار گیرندو حقوق ناچیزشان در سفره ی معیشتی آنان طوفان به پا کند و منزلت و جایگاه اجتماعیشان روز به روز کاهش یابد، تاثیرات ژرف و عمیقی در انتقال آموزش و پرورش به فرزندان این سرزمین برجای خواهدگذاشت.
پیامدهای نارضایتی شغلی معلمان برای جامعه بسیار گرانبار است. این نارضایتی ها با سه رویکرد سازمانی، روانشناختی و جامعه شناختی قابل تأمل، بررسی و تحقیق میباشد.
جبهه ملی ایران با گرامی داشت روز معلم خواستار رفاه اجتماعی، امنیت شغلی، افزایش منزلت اجتماعی و نیز استقرار نظام شایسته سالاری در صنف معلمان است و از مسئولان می خواهد از تشکل های صنفی که برای احقاق حقوق معلمان ایجاد می شود حمایت و آنان را تقویت کند. نه آنکه بهترین و حق طلب ترین معلمان کشور را در گوشه زندان ها به بند بکشند. دوازدهم اردیبهشت ماه ۱۳۹۵
تهران – جبهه ملی ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر