در تاریخ نمانیم؛ از تاریخ بیاموزیم،
رضا امین
ناگفته پیداست که پاییدن امروز و نگاه به آینده ما را به گذر از جایگاه دهشتناک کنونی رهنمون خواهد کرد. امروز را به غبطه دیروز نفروشیم. امروز را دریابیم که فردا دیر است. مبادا امروز ما چاله‌ای پر نشده برای فرزندان ما باشد.هر آینه، برای روشن شدن راه و برای پرهیز ازجدال پر هزینه و فرسوده پیرامون قصه‌ها و غصه‌های گذشته، بازخوانی بدور از جانبداری تاریخ بجاست.
ایران قجری از بن دندان تا مغز استخوان گرفتار خرافات مذهب و اسیر دست سلطان جابر جائر شریعت پناه بود. اتحاد سلطنت و روحانیت، عقب ماندگی را چنان به جامعه قجری ما تزریق کرد که راهی نمانده بود مگر برآمدن یک اراده قوی در پس زدن این عقب ماندگی و خرافات و این همانا اراده‌ای بود که توسط رضا شاه صورت گرفت و آنچه رضا شاه برای پس زدن نیروهای واپسگرا انجام داد نقطه عطف تاریخ مدرن ما شد.
جامعه بغایت شریعت زده و خرافاتی ایران هر چند که به مرور زمان با فرهنگ رایج در کشور‌های غربی آشنا شد و نیز تلاش برای مدرنیته در دوره محمدرضا شاه با سرعت ادامه یافت؛ اما مصیبت دینمداری قهقرایی و خرافاتی زیر پرچم مرجعیت انقلابی شیعی تا به امروز از جامعه ما رخت بر نبست.
بعد از جنگ جهانی دوم و تشکیل دو قطب غرب و شرق و آغاز جنگ سرد که هم زمان شده بود با شروع زمامداری محمدرضا شاه، ایران اکنون می‌بایست با دو چالش روبرو شود؛ یکی گذار از تحجر به تجدد و آن دیگر پاسداشت نوگرایی نونهال کشور در برابر هجمه امپریالیزم سوسیالیستی از شمال. روس‌ها چه بنام تزاری و یا شورویایی و یا همین امروز با هر گونه نوگرایی و بازگشت ایران به مدنیت اصیل خود سر سازش نداشته و ندارند. یادمان نرود که شوروی با حرص و ولع قصد تجزیه ایران کرده بود. تشکیل حزب توده و وابستگی این گروه به شوروی همیشه بیم و هراس را در هیأت حاکمه ایران زنده و حکومت را وامیداشت که مدام به دنبال مقابله با این مداخله گری همسایه موذی شمالی باشد.
چه بخواهیم یا نخواهیم واقعیت آن بود که حمایت از اسلام غیر سیاسی و سنتی و جبهه نگرفتن در برابر با ذهنیت حاکم بر اکثریت جامعه از یک سو و تلاش برای مدرنیته و آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم غربی از سوی دیگر در کنار هم دنبال می‌شدند.
سیاست حکومت مماشات با اسلام غیر سیاسی بود چرا که از دید شاه فقید آن روش سد خوبی در برابر نفوذ سوسیالیزم تزریقی و وارداتی از شوروی یا چین به حساب می‌آمد.
شاید بتوان آن سیاست را امروز ناپخته و ناآزموده دانست. اما، کسانی که سیاست‌های حاکم بر آن دوره را تنها دلیل به قدرت رسیدن آخوندها در ایران میدانند به باور من به صداقت داوری نمیکنند. گرفتن انگشت اتهام فقط به طرف حکومت قبلی، در واقع نوعی نادیده گرفتن عواقب افکار و تجزیه تحلیل‌های نه چندان درست گذشته مخالفان انقلابی شاه و تبری جستن و شانه خالی کردن آنها از مسئولیت بزرگشان در باز گشت به دیکتاتوری مشروعه امروز است.
برای داوری و قضاوت صحیح جامعه ۵۰/۶۰ سال پیش شایسته است یکبار دیگر به منابعی چون گنجینه ماندگار، تاریخ مشروطه اثر احمد کسروی سری بزنیم و در آن آینه صاف پیشینه جامعه خودمان را ببینیم و بعد بگوییم که شاه فقید در کجای ماجرا بوده و کجا را درست و یا اشتباه پیموده بود. در یک سخن، شاید بتوان گفت ایکاش محمد رضا شاه ابتکار میدان دادن به اسلام غیر سیاسی را در اتحاد با مکلاهای فرنگ دیده ملی میدید و از اعتماد به ملاهای حوزوی دوری می‌جست.
طبیعتا خط مشی تامل برانگیز در این راستا از جمله نگارش کتاب‌های تعلیمات دینی برای دوران دبستان و دبیرستان و غیره و وجود افرادی مانند حسین نصرها در بعضی مراکز تصمیم گیری را نمی‌توان نادیده گرفت. اما وجود همسایه به شدت خطرناک شمالی که همیشه مسبب بیشترین بدبختی و عقب ماندگی در طول تاریخ کشورمان بود را نباید دست کم گرفت.
عدم درک صحیح بخش غالب روشنفکران از موقعیت حساس کشور ما در چهار راه شرق و غرب و در بطن خاورمیانه بحران زده، خود نیزازموجبات گرفتار شدن ملت به وضعیت امروز بوده است.
بنابراین جامعه عقب افتاده و مذهبی- اثرات مخرب دوران جنگ سرد- برخی رویکرد‌های نامناسب- عدم درک صحیح و قهر گروهی از به اصطلاح روشنفکران با روند و پیشرفت در جامعه و توسعه اقتصادی وسرانجام نارضایی قدرت‌های غربی و عربی از پیشرفت کشورما درعرصه داخلی و بین الملل و منافعی که از عقب مانده گی سایر کشور‌ها به خصوص در خاورمیانه نصیب کمپانی‌های بزرگ اقتصادی جهان میگردید، از دلایل اصلی به وجود آمدن و قدرت رسیدن این فرقه خانمانسوز و ضدبشری در ایران گردید.
رضا امین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر