رضا علیجانی :
مصاحبه علی اکبر حیدری فرد ، تابلویی از وضعیت اسفناک قوه قضائیه کشور است
در ساختار قضایی و امنیتی شعبان بی مخ ها سواره نظام اند نه پیاده نظام
* سال ۱۳۸۳ در هفته قوه قضائیه سعید مرتضوی به عنوان «مدیرنمونه قوه قضائیه» برگزیده شد و رئیس وقت قوه قضائیه این برگزیدگی را به عنوان «مدیرنمونه کشوری» به وی تبریک گفت!
* انتشار مصاحبه «علی اکبر حیدری فرد» قاضی کهریزک که از جوانی «به لحاظ تیپ فکری و روحی» الگویش مرتضوی بوده و «عکسش را بالای تختش چسبانده بود»؛ به عنوان «یک نمونه مطالعاتی» از مدیرانی که در ساختار قدرت به سرعت رشد می کنند بسیار قابل تامل است.
* این مصاحبه خواندن دارد. بدون شرح. تابلویی از وضعیت اسفناک قوه قضائیه و امنیتی کشور. مروری گذرا بر برخی نکات این مصاحبه:
* وقتی دانش آموز بوده به عنوان مسئول بسیج مدرسه شان شخصا در مرودشت گروهی برای امر به معروف و نهی از منکر تشکیل داده که «اولویت شان برخورد فیزیکی» بوده است! شکایت مضروبین به جایی نمی رسیده چون همه اعضای گروه فرزندان افراد نهادهای خاص{=سپاه و اطلاعات} بوده اند!
* پس از ورود به دانشگاه در رشته حقوق توسط دو نهاد بورسیه می شود: وزارت اطلاعات و قوه قضائیه. سفارشش را برای نهاد اول «سعید امامی» کرده بود که به علت بازداشت او، حیدری فرد از آنجا انصراف داده و بورسیه دوم را پی می گیرد. در آنجا با علیرضا زاکانی همکاری می کند.
* در ماجرای تلخ ۱۸ تیر ۷۸ علیه دانشجویان مظلوم فعالیت می کند.
* پس از فارغ التحصیلی دوره کارآموزی قضایی، امنیتی و اطلاعاتی را در نهادی وابسته به وزارت اطلاعات می گذراند. و سپس در مرکز حفاظت و اطلاعات قوه قضائیه مشغول به کار می شود.
* به سرعت رشد می کند و توسط مرتضوی به شعبه اول دادسرای امنیت؛ معاونت امنیت دادستانی تهران منتقل می شود. او در این پست بسیار حساس که پرونده های سیاسی و ملی مهمی را باید رسیدگی کند فقط ۲۸ سال دارد!
* «در تمام طول سال ٨٨ که مسئولیت قضائی داشتم، متهمان بازداشت‌شده توسط اطلاعات ناجا، اطلاعات سپاه یا وزارت اطلاعات را بازجویی می‌کردم و به هیچ متهمی توهین نکردم و برخورد توأم با خشونت نداشتم. کرامت انسانی آنها را رعایت می‌کردم و همواره سعی داشتم با ارشاد متهمان آنها را قانع و به عدم تکرار اقدامات خود مجاب کنم.»(!)
* در حمله سال ۸۸ به خوابگاه دانشجویان « مردم دانشجویان را زده بودند و هیچ‌کدام از عوامل ناجا و بسیج دخالت نداشتند!». اما در عین حال افراد اغتشاش گر اصلی که دانشجو هم نبوده اند از خوابگاه فرار کرده و افراد کتک خورده بی گناه بوده اند! « دانشجویان دستگیر‌شده که وضعیت بغرنجی داشتند به آگاهی شاپور منتقل شدند. همه شهرستانی بودند و با لباس زیر بازداشت شده بودند و در خوابگاه مشغول مطالعه یا آشپزی بودند. همه هم خونین بودند. برای آنکه با آن وضع به خوابگاه نروند و علیه نظام تبلیغ نشود، برای همه آنها لباس، آب معدنی و ساندویچ کالباس خریدیم. همه لباس‌ها تکه‌پاره بود. آب و غذا دادیم و با دو اتوبوس، از زیر قرآن آنها را رد کردیم. البته پس از آنکه اوراق بازجویی را تکمیل و مشخصات آنها پر شده بود. برای حفظ آبروی نظام از همه آنها خواهش کردم به هیچ کسی چیزی نگویید!»
* «سخت‌ترین روز کاری‌ام ٢٩ خرداد سال ٨٨ بود که ٧٠٠ تا ٨٠٠ نفر را با صدور قرار، بازداشت کردم که در اوین، بازداشتگاه پلیس پیشگیری و چند بازداشتگاه امنیتی دیگر که نمی‌توانم بگویم، نگهداری می‌شدند. بنده تا ساعت ١٢ شب حدود ٤٠٠ نفر را پس از پالایش اولیه آزاد کردم و در ١٩ تیر از ٢٧٠ نفر باقی‌مانده بنا به تشخیص شخصی خودم{یعنی مرتضوی نقش نداشته!!}١٤٠ نفر به بازداشتگاه کهریزک و ١٤٠ نفر را به اوین اعزام کردم که متأسفانه پس از پنج روز سه نفر از آنها به علت شرایط نگهداری و بدرفتاری‌های انجام‌شده فوت کردند.»
* «مرتضوی ١٨ و ١٩ تیر در مرخصی بوده و با تأیید بنده و اظهارات خودش هیچ نقشی در اعزام متهمان دستگیر‌شده به کهریزک نداشته، پس توبه یا عذرخواهی درباره عملکرد دیگران فاقد معنی و آثار شرعی و حقوقی است، بنده تمامی مسئولیت‌های اعزام آن افراد به کهریزک را پذیرفته و می‌پذیرم که آقای مرتضوی هیچ نقشی در آن نداشته است».
* «ضمن ابراز همدردی با خانواده داغ‌دیدگان بازداشتگاه کهریزک و عذرخواهی از محضر مقام معظم رهبری و طلب بخشش از ایشان به‌دلیل آنکه معتقدم به وظیفه‌ام در دفاع از نظام و حریم ولایت عمل کرده‌ام و خطایی از من سر نزده است، اعلام توبه نمی‌کنم». وی البته در پایان مصاحبه در برابر سئوال مجددی در رابطه با عذرخواهی از مردم پس از مدتی سکوت «از مقام معظم رهبری و ملت ایران طلب عفو و بخشودگی» می کند!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر