من

تا چه زمان می توانم به « سرنگونی نظام » نیندیشم ؟ 

من به اصلاحات در چهار چوب سکولاریسم  اعتقاد دارم ، نه به اصلاح  دین در جامعه ، زیرا اصلاح دین حرفه من نیست . اگر شدیدآ وشاید گاهآ ناشیانه بر دیانت می تازم، ازآنروست که شاهد آنم که  امروز جماعتی شیّاد و جنایتکاربه نام دیانت ، سرزمین نیاکان مرا دربرابرسکوت مدعیان دین پرستی کذایی در حال شخم زدن ثروت های مالی ، معنوی و اخلاقی می باشند و امکان هر نوع اصلاحات راستین  برگرفته از خواست مردم را ازآنها سلب کرده اند. والا ، دخالت من در دین بهم اندازه ناوارد است که دخالت دینداران در شئون سیاسی واجتماعی.

به سرنگونی حتی بدون دخالت بیگانگان اعتقاد ندارم ، اما اگر دریابم که براستی اندیشه سکولاریسم در جامعه نهادینه شده است ،  نه تنها در صف سرنگون کنندگان قرار می گیرم بلکه برای نجات وطن از منجلاب دست نیاز بسوی کمک بیگانگان  دراز خواهم کرد ، اما هنوز در بی اعتقادی به سرنگونی بسر می برم. 

عبدالحمید وحیدی

سکولار نبودن، یعنی خواستار« دخالت شارلاتانیزم  در حکومت» بودن است.