مدّاحان حکومت :
از جواد ذبیحی تا دکتر حاج میثم مطیعی
مسعود نقره کار
مذّمت خوانیِ یا قَداحی دکترحاج میثم مطیعی، مداحِ و ذاکرِاهل بیتِ عصمت و طهارت قبل از نمازعید فطردر قَدحِ حسن روحانی و برجام باعث شد " این مداح در کانون نقدها و طنزهای شبکه های اجتماعی قرار گیرد...اوشاعر نیست و متن ها و اشعار تند سیاسی او را افراد دیگری می نویسند... او در پایان همه اشعار تند و نیش دار خود تاکید می کند که کار او نقد است و شعرش بیان "انتقادات منصفانه" است و...." *
این مداح یکی از مجموعه مداحانی ست که قدرت های سیاسی و دینی، به ویژه از دوران صفویه به این سو به عنوان ابزارِ اِعمال و پیشبرد خواست های خود استفاده کرده اند. در رژیم شاهیِ پهلویان مداحان ابزاردستِ دیکتاتوربودند اما دررژیم شیخی مداحان که اکثرشان درزمرۀ "جاهل ها و لات های متدین" هستند یک پای حکومت مستبد دینی اند. این تفاوت و مسیر را تاحدودی می توان در رفتار و زندگی سیاسی و مذهبی جواد ذبیحی ازیک سو و سعید حدادیان و محمود کریمی و دکتر حاج میثم مطیعی دید.
آنچه که می خوانید بریده هائی برگرفته از بخش مربوط به مداحان، از کتاب " زنگی های گود قدرت" است که بازانتشارمی دهم.
مدّاحان در حکومت
مداحان (مادحین) در حکومت اسلامی نهادی سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برپا کرده‌اند، و یکی از بزرگ‌‌‌‌ترین و متشکل‌‌‌‌ترین جریان‌های شیعی - مافیائی را شکل داده‌اند. اینان با تغییر در محتوا و نحوه‌‌‌ی اجرای مدح همراه با به کارگیری موسیقی سنتی و مدرن، و تشکل سازی‌های رنگارنگ با تاثیر گذاری سیاسی - روانشناسانه بخش بزرگی از مخاطبان خود را از میان نوجوانان وجوانان گرفته‌اند. مداحان مروّج جاهلیسم، خرافه، خشونت و رجزخوانی هستند.
مداحی نوعی ستایشگریِ اهل بیت وخاندان آل عبا، و سرزنش یا قَدح مخالفان این خاندان تعریف شده است. (۱)مداحی "خانواده عصمت و طهارت" از اعمال و مشاغل مذهبی درمذهب شیعه است، مراسمی که شیعیان دریادبود امامان و بزرگان شیعه، به ویژه در ایام تولد و وفات آن‌ها و همچنین اعیاد مذهبی برگزار می‌شود. مداحی به عنوان یک پیشه حرفهای در میان شیعیان عراق، پاکستان، لبنان و سایر کشورهای شیعه‌نشین نیز وجود دارد.
مداحی را یک سّنت هزار و چند ساله دانسته‌اند ... برخی آغاز مداحی به سیاق مداحان خاندان آل عبا را به دیلمیان نسبت داده‌اند، اما اکثر صاحب نظران قدرت گیری تشیع در دوران صفویه را آغاز مداحی از نوع ذکر مصیبت خوانی دانسته‌اند. در دوره قاجاریه این ذکر مصیب خوانی ادامه یافت، اما به تدریج بعد از سلطنت فتحعلی شاه با پدیده‌ی وعظ و خطابه در آمیخت و بیشتر شکل روضه خوانی همراه با وعظ و خطابه به خود گرفت. سیّد قاسم روضه خوان معروف به بحرالعلوم، پسر علی اکبر روضه خوان که لقب اشرف الواعظین از دربار ناصرالدین شاه داشت، یکی از این مداحان بود... بدیع المتکلمین (سید محمد رضا معروف به سّید اناری، پدر جواد بدیع زاده) "اهل وعظ و منبر بوده و صدای دلپذیری داشته، در مبارزه با محمد علی شاه به هنگام استبداد صغیر و مبارزات مشروطه خواهان برای نخستین بار موسیقی در مبارزات سیاسی آن دوران به وسیله‌‌‌ی او تجـلی یافته است"(۲)
در دوران پهلوی، رضاشاه با طرح" مؤسسه وعظ و خطابه" دست به اصلاحات در برنامه منبر و مداحی زد... در دوره محمد رضا شاه که اوقاف نیز نظارتی بر این امر داشت، بار دیگر خط مداحان از وعظ و خطابه جدا شد... یکی از مطرح ترین و معروف ترین مداحانِ دوران پهلوی سیّد جواد ذبیحی بود. وی به خاطر حضور ومداحی در دربار پس از انقلاب ۱۳۵۷ برای مدتی زندانی شد. پس از آزادی از زندان گروه‌های کشتار اسلامی به بهانه اجرای مراسم نیایش او را با خود بردند و به طرز فجیعی به قتل رساندند. روزنامه اطلاعات به نقل از گروه شاهین انقلاب اسلامی نوشت که این گروه قتل سید جواد ذبیحی را به دلیل مداحی و مناجات خوانی او در رادیوی وابسته به رژیم گذشته به گردن گرفت. به گفته مسعود بهارلو در نشریه خیمه، دادگاه انقلاب از حکم اعدام ذبیحی بی اطلاع بود.بعدها صادق خلخالی در کتاب خاطرات خود که در سال ۱۳۷۹ منتشر شد، نام سیدجواد ذبیحی را در فهرست کسانی قرار داد که حکم اعدامشان را صادر کرده بود. "سید جواد ذبیحی درکه‌ای، مداح و موذن و خواننده دعاهای مذهبی و آوازهای اصیل ایرانی بود. وی ویژگی‌های شخصیتی و رفتاری جاهلی و لاتی نداشت، فینه عربی بر سرمی گذاشت و ردای مداحی می‌پوشید. با وجود آنکه تحصیلات رسمی نداشت تمام ردیف‌های آوازی را به خوبی می‌شناخت. او از سال ۱۳۳۶ با همکاری داود پیرنیا و هنرمندانی چون حسن کسایی، جلیل شهناز، احمد عبادی، علی تجویدی، پرویز یاحقی، حسین تهرانی، و فرهنگ شریف، وارد عرصه موسیقی شد و آوازهای زیبایی را به همراه ساز ایشان به یادگار گذاشت. او به همراه ساز آواز نمی‌خواند، در ابتدا دقایقی بداهه‌نوازی می‌کردند و سپس ذبیحی یک آواز کامل را بدون ساز می‌خواند و در انتها بار دیگر هنرمندان به اجرای موسیقی می‌پرداختند. در سال ۱۳۴۷ مجموعه‌ای از مناجات‌های وی باعنوان "نغمه‌های آسمانی" در ۱۶۵ صفحه با مقدمه محیط طباطبائی و توسط انتشارات عطایی به چاپ رسید."
در حکومت اسلامی مداحان ومداحی جایگاه ویژه ای پیدا کرده اند.اینان در پیوند با حکومت اسلامی تشکل ها و نهادهای مختلفی سامان داده اند و دگرگونی هائی در پدیدۀ مداحی بوجودآورده اند.
برای مداحی انواع گونه گون برشمرده‌اند: "غّرا خوانی" یکی از شاخه‌های مداحی است: "اگر پرسند مداحی چند نوع است، بگوی سه نوع است: اول آن که همه منظومات خوانند، خواه عربی و خواه فارسی و ایشان را "مدّاح ساده خوان" خوانند، دوم آن که همه نثر خوانند و معجزات و مناقب را به نثر ادا کنند و آن قوم "غّرا خوان" باشند، سِیُم آن که نظم در نثر در یک دیگر خوانند. این طایفه را "مرصع خوان" گویند و کمال فضل ایشان زیاده از آن دو قوم دیگر باشد."
"روضه نیزاز نام کتاب روضة الشهداءاثر کمال‌الدین حسین بیهقی کاشفی سبزواری گرفته شده‌است. وی این کتاب را در سده هشتم یا نهم هجری در شهر هرات نوشت. این کتاب ده باب داشت و به تدریج خواندن ده باب آن در ده روز اول ماه محرم رایج شد. از آن جا که مداحان در ایام محرم بخش‌هایی از کتاب "روضه الشهدا فی مقاتل اهل بیت" را می‌خوانند به آن‌ها روضه‌خوان نیز گفته می‌شود...."نوحه (زاری یا ناله) نیز به صورت آهنگین اجرا می‌شود و مضمونی غم انگیز و گاه حماسی دارد. مولودی، قطعه‌ای ادبی به نثر یا نظم است که محتوایی شاد دارد و در ایام شادی مذهبی توسط مداحان خوانده می‌شود.
حکومت اسلامی بر انواع مداحی سه نوع اضافه کرده است، آوازخوانی و رجز خوانی و شعار دهی (دَم دادن): آواز خوانی با افزایش نقش رادیو و تلویزیون و کم رنگ شدن بازار مداحی و روضه خوانی به سبک منبری، سبک کار مداحان جوان شده است، یعنی بیان آهنگین، بیانی که با الحان موسیقی آمیخته است، استفاده از کلام و استفاده از فنون دراماتیک سازی. مداحان حتی سبک پاپ و رپ و راک نیز به کار گرفته‌اند.
رجزخوانی اگر چه تازگی ندارد، اما تا این حد معمول و طبیعی نبود . رجزخوانی، فخر فروشی و "مفاخرت کردن و بیان مردانگی و شرافت خود نمودن" است. رجزخوانی امروزین مداحان اما بیشتر به خالی بندی سیاسی می‌ماند تا فخرفروشی، که رجزخوانی حاج احمد واعظی در باب مسئله و مذاکره‌‌‌ی هسته‌ای نمونه است.
مداحی و مداحان منتقدانی نیز داشته‌اند. سید محسن امین عاملی، سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای قمی، کاشف الغطا و سپس علی شریعتی در زمره منتقدان مداح‌‌ها بودند. در حکومت اسلامی نیز محتوی مدح‌‌ها و سبک کار مداحان منتقدانی نیز از میان خودشان پیدا کرده است....امروز مداحان در کنار آموزه‌های اصول کافیِ کلینی و خرافه‌های گرد آورده شده در بحارالانوار و مفاتیح الجنان، به‌‌‌‌ترانه‌های نو و مدرن خوانندگان مشهور دستبرد می‌زنند و آنان را به سبک خود بازخوانی می‌کنند. محمود کریمی نوحه‌خوان حسینیه امامزاده علی اکبر چیذر در هیات رزمندگان اسلام بود و با نوحه "عشق یعنی" در رثای حضرت فاطمه، به شهرت رسید. او در سال ۱۳۹۱ در حسینه چیذر با سنج و دمام نوحه‌خوانی کرد. وی شعر و ریتم نوحه "بزن باران" را از روی آلبوم "شب سکوت کویر" شجریان بلند کرده است. همین کار را سعید حدادیان با‌‌‌‌ترانه "ساقیِ" بانو‌هایده کرده است.
"الان آهنگ‌های مبتذل و لهوی در برخی هیأت‌‌ها خوانده می‌شود و آهنگ‌های جاز و رپ و راک در برخی هیأت‌‌ها راه‌انداخته‌اند. قلاده به گردن می‌اندازند و عوعو می‌کنند. در همین مشهد این کار را کردند. می‌خواندند: کنم عوعو دهم دست ولایت، و جمعیت دو دقیقه عوعو می‌کنند. می‌خوانند که یک تکه استخوان امشب بس است ما را. ذکر اباعبدالله (ع) وسط صدای سگ. درهیأت‌‌ها لخت می‌شوند و تلوتلو می‌خورند و می‌خوانند.... اینها می‌خواهند با امام حسین و عاشورا حال کنند..."
مداحان دست کم از دو راه ستایشگریِ اهل بیت و خاندان آل عبا، و کسب و کار بازاری ثروت اندوخته‌اند. مداحان از هیئت‌‌ها و دسته جات عزاداری، مساجد و تکایا و روضه‌های خانگی و سایر مجالس مذهبی دستمزدهای کلانی دریافت می‌کنند: "برخی از مداحان برای یک دهه عزاداری سی، چهل میلیون پول می‌گیرند".
مداحان در وجه غالب از اهالی بازار بوده و هستند. خاستگاه و پایگاه اجتماعی‌‌‌‌‌‌شان بازار و جنوب شهر، و بالطبع ماهیت طبقاتی‌‌‌‌‌‌شان نیز در همین روابط قابل تعریف است. صنف لباس فروش از پایگاه‌های مهم مداحان است. ...مداحان که از تیره‌‌‌ی جاهل‌ها و لات‌های متدین و آخوندها هستند، شخصیتی دوگانه و شناور دارند، اما بسان جاهل‌ها و لات‌های متدین و آخوندها وجه "مطلوب و نکو نامی" لوطی‌گری‌‌‌‌‌‌شان تضعیف شده و از پدیده‌های پهلوانی و جوانمردی و عیاری و لوطی‌گری فاصله گرفته‌اند. پرروئی و وقاحت (یا به قول خودشان بی‌حیائی)، دروغگویی، نترسی (یا به‌قول خودشان کّله خری)، روحیه پرخاشگرانه و تهاجمی(دعوایی)، حیله گری، خلافکاری از ویژگی‌های روانی و رفتاری آن‌ها است. زبان جاهلی و لاتی نیز زبان بسیاری از آنهاست.
به عنوان نمونه سعید حدادیان مداح بیت رهبری در مراسمی به محمود احمدی نژاد در مقام رئیس جمهور کشور می‌گوید: "...آقای احمدی نژاد عورتت زده بیرون، می‌بُرندش، حزب‌الله اینجوریه، رگ لاتی مونم هس واسه اینجور موقع ها، عورتت زده بیرون بابا، یاالله، گندم کجا رو خوردی؟"
مداحان اغلب بی سواد یا کم سوادند، اما به دلیل تمرین مداوم از حافظه‌‌‌‌ی خوبی برخوردارند. ادعاهای اغراق آمیز نیز در این رابطه کرده‌اند:"خیلی از اینها سی یا چهل هزار بیت شعر مناسب از حفظ داشتند و مسابقه می‌گذاشتند به صورتی که چند روز با هم باشند و همه اتفاقاتی که برایشان پیش می‌آید را از خوردن و پوشیدن و گشتن و دعوا و...دائما به شعر بگویند و کسی شعر کم نمی‌آورد."
تشکل‌های مداحان: از دستاوردهای حکومت اسلامی،در کنار افزایش تعداد مداحان و تغییر در محتوا و نحوه اجرای مدح، سازماندهی مداحان است. امروز تشکل‌های مداحان از فعال‌‌‌‌ترین تشکل‌های سیاسی - مذهبی در جامعه شده‌اند. مداحان با ده‌‌ها تشکل ، و با استفاده از امکانات تبلیغی رسانه‌ای، همچون رادیو، تلویزیون، اینترنت و دنیای مجازی، مجله‌های مختلف و منابر، و داشتن شبکه‌های وسیع توزیع و فروش آثار شان، وظایف خویش را انجام می‌دهند. این نوع تشکل‌‌ها در خلال جنگ ایران و عراق، که مداحان نقش مهمی در تهییج جوانان و مردم برای حضور در جبهه‌های جنگ داشتند، پا گرفتند، تشکل‌‌هائی که در تمامی مقاطع بحرانی حکومت اسلامی به پشتیبانی از ولی فقیه و خمینیسم وارد میدان شدند. سازمان بسیج مداحان که در سال ۱۳۸۷ تشکیل شد، یکی از گسترده‌‌‌‌ترین آنهاست. مدیران هیات‌های مذهبی، سازمان بسیج مستضعفین و بسیاری از تجار بازار و مجامع روحانیون و حکومتیان از این تشکل پشتیبانی سیاسی و مالی می‌کنند. این تشکل وظایف‌اش را مقابله با تهاجم فرهنگی، مبارزه در عرصه جنگ نرم با استکبار جهانی و تبلیغ معنویت اهل بیت اعلام کرده است .این تشکل قصد دارد تا "ایجاد دانشگاه علمی و کاربردی با عنوان هنر و ادبیات عاشورائی" و "مدرسه مداحی" کار را پیش ببرد، و برده است. سازمان بسیج مداحان، خانه مداحان، پایگاه مداحان اهل بیت، تشکل‌های حوزه ستایشگری اهل بیت، بنیاد دعبل، کانون مداحان، خانه مداحان، مجمع الذاکرین حسینی تهران، مجمع ادبی مذهبی یاس کبود... و برگزاری کنگره و همایش مداحان نمونه‌ای از این تشکل‌‌ها و تلاش برای گسترش هر چه بیشتر فعالیت آن‌ها هستند. ادبیات مداحی در دوران حاکمیت جمهوری اسلامی به سرعت گسترش یافته است. "ادبیات عاشورائی نیز از عوامل تقویت مداحی در ایران بوده است، ادبیاتی که ارثیه دوران آل بویه و شاعرانی چون "کسایی مروزی"ست. ادبیاتی که در دوران صفوی به اوج خود رسید. محتشم کاشانی، سید محمد علی ریاضی یزدی، سیدحسن حسینی، علی معلم و قیصرامین پور مروّجان آن شدند.
پیش از انقلاب بهمن، اکثر مداحان در حاشیه‌‌‌ی نهادهای پادشاهی و مذهب، یاری رسان سلاطین و روحانیون بودند و بین قدرت مداران و دین کاران دست به دست می‌شدند.
مداحان طیف گونه گونی را شامل می‌شدند: مداحان درباری، مداحان بازاری، مداحان هیئت‌های بزرگ و نامدار (مثل هیئت بنی فاطمه) و مداحانی که شبیه خوانی و پرده خوانی و تعزیه خوانی نیز کارشان بود و بیشتر قهوه‌خانه نشین بودند. محل‌های در آمد مداحان، علاوه بر کسب و کار، گرفتن دستمزدهای مداحی از هیئت‌‌ها و دستجات عزاداری، مساجد و تکایا و روضه‌های خانگی و سایر مجالس مذهبی بود. مراسم و مراکزی که حس تطهیر بزهکاری‌‌ها و خلاف کاری‌های مستمرشان را نیز ارضاَ می‌کرد.
مداحی در دوره‌های مختلف در مضمون و محتوی و نوع اجرا دچار تغییر بنیادین شده است. حکومت اسلامی دوره‌‌‌ی تغییر کیفی مدح و کمّی مداحان است. مداحی در پیوند با خمینیسم و جاهلیسم متدینانه سیاسی‌‌‌‌تر شده است، به ویژه با مضامین سیاسی روزمره درآمیخته و اجرا می‌شود. مداحان را صدای اسلام سیاسی خوانده‌اند، اسلامی که "خون‌های ریخته در صحرای کربلا در رگ‌اش جاری ست". بخش بزرگی از همه انواع مداحان در رابطه‌ای تنگاتنگ با جاهلیسم متدینانه و روحانیون، متولیان قدرت سیاسی شده‌اند و در شکل دهی و تداوم حیات حکومت اسلامی نقشی پر اهمیت ایفا کرده‌اند. از همان اوان انقلاب بهمن حضور این افراد در گروه‌های فشار و کشتار، در میان "لباس شخصی ها" و در نهادهای امنیتی، اقتصادی و فرهنگی قابل رؤیت بود. جنگ ایران و عراق بره کشان مداحان بود. از آهنگران معروف به بلبل خمینی، و کویتی پور و حسین فخرى گرفته تا حاج ولی الله کلامی، حاج محمد رضا طاهری، حاج میثم مطیعی وحاج منصور ارضی معروف به شمس المداحین، حاج سعید حدادیان، حاج محمود کریمی و حاج احمد واعظی و ده‌‌ها مداح دیگر، که بعد از جنگ به سیاستـمدار، فیلسوف، اقتصاددان، دادستان، قاضی و معلم اخلاق بدل شده‌اند.
در حوزه‌‌‌ی سیاست، مداحان مُهر خود بر درگیری‌‌ها و تحول‌‌ها و دعواهای درون حکومتی نیز کوبیدند. نه فقط به عنوان مداح و آوازخوان، که در نقش خطیب و واعظ از طریق تاثیرگذار‌‌‌‌ترین و قوی‌‌‌‌ترین رسانه‌‌‌ی عمومی و ارتباطی پای به میدان سیاست گذاشتند و یاور ولی فقیه و بیت او شده اند. مداحی در مسیری که از بیت رهبری حُکم می شود، به راه خود ادامه داده است.
رجزخوانی‌های منصور ارضی علیه محمد خاتمی، تشبیه قالیباف به عمرسعد، انتقاد به احمدی نژاد و طلب مرگ برای بسیاری از بزرگان حکومت اسلامی، به ویژه هاشمی رفسنجانی، نوعی دیگر از حضور این جماعت در عرصه سیاست بوده است.
سعید حدادیان این "دلباخته فضیلت حقیقی و مداح خاندان فضیلت و مبٍلغ و مرّوج معارف دین"، دردعواهای درون حکومتی در نقد دولت احمدی نژاد، رئیس جمهور حکومت اسلامی را "آفتابه گرفت"، و "مشایی ِبی شعور" را به آلت تناسلی احمدی نژاد تشبیه کرد.
حاج محمود کریمی، جودوکار و کاراته کار، و به قول خودش کاسبی است که از کودکی بنائی و نجاری کرده و اکنون در فعالیت‌های صنعتی، یعنی "بازار سنگ و سفال و آجر" فعالیت می‌کند. حاج محمودکریمی نیز معتقد است: "مداح باید در برخی مسائل سیاسی دخالت کند و اظهار نظر نماید". او سال ۱۳۹۱ در گفت و گویی با خبرگزاری تسنیم گفت: "در پاسخ به آقایانی که می‌گویند مداحان نباید در کار سیاست دخالت کنند من پاسخ می‌دهم که خودشان در سیاست دخالت نکنند، چون این حرفشان از بی‌سوادی سیاسی‌شان نشأت می‌گیرد. بهتراست به کار خودشان برسند. چون ما این بینش را داریم که در سیاست اظهار نظر کنیم، ولی آن‌ها ندارند."
مداحان درراستای تحکیم حیات حکومت اسلامی نقش سیاسی - روانی نیز ایفا کرده‌اند. تخدیر و تحمیق مخاطبان، به ویژه نوجوانان و جوانان یکی دیگر از این نقش آفرینی‌‌ها است. استفاده از موسیقی مدرن (پاپ و رپ و راک) و تغییر لحن در مداحی، نوعی تفریح و تفننِ درآمیخته با ثواب و اجر دنیوی و اخروی به نوجوانان و جوانان ارائه می‌دهد و به این وسیله آن‌ها را که از تفریحات سالم محروم هستند، جذب و تخدیر و تحمیق می‌کند. دراین راه بسیاری از چهره‌های دانشگاهی، ورزشی و هنری به ویژه سینمائی یاری رسان مداحان بوده‌اند. علی دائیِ فوتبالیست و محمد رضا گلزارِ بازیگر سینما نمونه‌اند. "چهره‌های سرشناسی مثل محمدرضا گلزار، بهرام رادان، حبیب کاشانی، محسن کاوه، علیرضا واحدی نیکبخت و سید علی ضیاء شب‌های محرم را پای روضه رضا هلالی می‌گذرانند."
در کنار تبلیغ و تهییج در جنگ در شرایط بحرانی حکومت و جامعه، ترویج خرافه و خشونت نیز از کارها و دستاوردهای مداحان است. باز آفرینی و بازخوانی اغراق آمیز و تحریف شده ازچگونگی کشته شدنِ"حماسی" علی و حسین و عباس و دیگر افراد خاندان اهل بیت، با تشریح لحظه به لحظه‌‌‌ی سربریدن و قطعه قطعه کردن بدن آنان، علاوه بر اشک گرفتن و توی سروسینه زدن و زنجیر و قمه زدن وغش و ریسه رفتن، چیزی جز تبلیغ و ترویج خشونت در جامعه ، به ویژه در میان نوجوانان و جوانان نیست. مداحان این گونه "قلوب جوانان را هدف گرفته‌اند."
رئیس سازمان بسیج مداحان، محمد فراهانى که او را "استاد" می‌خوانند، در حاشیۀ ششمین همایش "هم‌اندیشی مداحان و ستایشگری اهل بیت" از راه‌اندازى "دانشکده مداحى اهل بیت" خبرداد. دانشکده‌ای که در آن دروس تخصصی مداحی تدریس خواهد شد. ظرفیت پذیرش این دانشکده در سال نخست ۸۰ نفر خواهد بود که از طریق آزمون ورودی صورت خواهد گرفت، و شرط ورود به این رشته نیز مداح بودن است. به این‌‌‌‌ترتیب مداحان می‌توانند با تحصیل علم در این دانشگاه مدارک کاردانی و کارشناسی دریافت کنند، تا کار به حّد ایجاد دانشگاه علمی و کاربردی با رشــــته تخصصی تبلیغ، دانشکده علوم و فنون مداحی، هنر و ادبیات عاشورائی و ایجاد مدارس مداحی پیش برده شود.
خبرِ راه‌اندازی دانشکده مداحی، که از سال ۱۳۹۱ بارها و باعناوین مختلف انتشار داده شده است، درکنار تاکید "گُنده مداحان" به این که مداحان باید در فعالیت‌های اقتصادی شرکت کنند نشانه فزونی یافتن قدرت مافیائی مداحان در نظام فقاهتی است.
مداحان به عنوان یکی از بزرگ‌‌‌‌ترین و متشکل‌‌‌‌ترین جریان‌های شیعی - مافیائی، با توانائی سیاسی واقتصادی‌ای چشمگیر عمل کرده‌اند. آن‌ها بر آنند که در ادامه فعالیت هاشان مهر خود را برعرصه آموزش و پرورش، به ویژه دانشگاه‌‌ها بزنند تا خرافه و خلاف و جهل و جنایتِ "دانشکده‌ای و علمی" نیز تبلیغ و‌‌‌‌ترویج کنند. دانشکده‌ای که جاسنگین‌‌‌‌ترین استاداش حاج سعید حدادیان است. این دانشکده استادان پُر آوازهای دارد که مدارک کودک آزاری و قمه کشی و هفت تیرکشی، فقط سه برگ از پرونده‌‌‌ی قطورشان است. لیست بلند بالائی از نام مداحان در روزنامه‌‌ها و تارنماهای حکومتی وجود دارد که در بین آن‌ها حاج سعید حدادیان و حاج محمود کریمی، دو عضو مهم هیئت علمی دانشکده‌ای که در راه است، از همه شهره‌‌‌‌ترند. این دوتن، حدادیان و کریمی، و تنی چند از هم مسلکان آن‌ها که به عنوان "اعضای هیئت علمی دانشکده مداحی" معرفی شده‌اند، بارها به رگ لاتی خود بالیده‌اند.
سعید حدادیان که از لات‌‌‌‌ترین مداحان اهل بیت در حکومت اسلامی ست، بارها به داشتن رگ لاتی‌اش نازیده است. حدادیان از منتقدین دولت احمدی نژاد بود. این مداح بیت رهبری در یک برنامه مداحی در انتقاد به عملکرد رحیم مشایی، خطاب به احمدی نژاد گفت: "چیه شما اینقد تبلیغ کنسرت‌‌ها رو می‌کنین، اینا نزده می‌رقصن، ۵ تا دکتر جمع کنین یه آخوند نمیشن. من امشب لاتی حرف می‌زنم. احمدی نژاد تا از بهشت حزب‌الله بیرونت نکردن خودتو جمع کن, یالله بابا.." سعید حدادیان مداح مدعی ولایتمداری در جمع عاشقان سیدالشهداء، از رئیس دولت امام زمان خواست جلوی این آلت زشت را بپوشاند و آن را دور بیاندازد. مداح اهل بیت آل عبا و بیت رهبری که به گفته خودش یکبار نیز قصد داشت مشایی را بزند، در معرکه گیری‌اش لاتی حرف می‌زند تاهیچ رسانه‌ای نتواند حرف‌های‌اش را انتشار دهد. با این حال اما جمع دیگری از جاهل‌ها و لات‌های حکومتی که طرفدار دولت احمدی نژاد بودند، حرفهای لاتی این مداح را با عذر خواهی از خوانندگان خود و امت مسلمان منتشر کردند. این گروه دولتی با ژستی مودبانه سعید حدادیان را "بی ادب و فحاش" خواندند و از ملت فهیم و با فرهنگ ایران خواستند در رابطه با هتاکی‌های این بی‌‌‌‌تربیت ِ"چرت و پرت" گو قضاوت کنند. این افراد تشبیه آقای مشایی به عورت رئیس دولت امام زمان توسط مداح عاشق ِ سیدالشهدا را بدون توجه به عفت عمومی اوج حقارت و بی ادبی این"مداح هتاک"و "میرزابنویسی که مقام گرفته" است، فحاشی و بی ادبی خواندند. حاج سعید حدادیان در نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاه شاغل است و در دانشگاه تهران آموزش مداحی می‌دهد.
حاج محمود کریمی نیز از معروفترین مداحان حکومت اسلامی است. وی مداحی "هفت تیـرکش و کودک آزار" ومرّوج خشونت است. وی که نوحه‌خوانی رااز ۷ سالگی آغاز کرده، مدعی ست از راه مداحی امرار معاش نمی‌کند، کاسب است و در فعالیت‌های صنعتی، در بازار سفال و آجر فعالیت می‌کند. کریمی نوحه‌هایش را خودش می‌سراید و در حسینیه امامزاده علی اکبر چیذر در هیات رزمندگان اسلام می‌خواند.
افزایش تعداد این دست از مداحان، که ۴۵ هزار تن از آنان فقط در سازمان بسیج مداحان پرونده دارند، همراه با گسترش تشکل‌های مداحان، به عنوان یکی از فعال‌‌‌‌ترین تشکل‌های سیاسی - مذهبی در جامعه، زنگ خطر را برای فرهنگ و سیاست و مردمان آگاه جامعه به صدا درآورده است. تشکل‌های مداحان که در سراسر ایران مثل قارچ روئیده‌اند، بُن مایه‌های دانشکدۀ مداحی در حکومت اسلامی هستند.
ادامه دارد
پخش تصاویر فتوشاپ شده بنی صدر و روحانی در شهر قم
ایلنا: پس از اظهارات آیت‌الله نوری همدانی در مورد رییس‌جمهور، تصاویری علیه حسن روحانی در قم توزیع شد. در این تراکت‌ها که مشخص نیست از سوی چه کسانی توزیع می‌شود در حالی به سیاست دولت در قبال سند ۲۰۳۰ حمله شده که اجرای این سند در جلسه شورای انقلاب فرهنگی به ریاست روحانی متوف شده است
.تصویر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر