در چهارمین روز اعتصاب غذای مریم زرگران حال عمومی وی وخیم گزارش شده است

در چهارمین روز از اعتصاب غذای مریم (نسیم) زرگران حال عمومی این زندانی نوکیش مسیحی رو به وخامت گذاشت.

به گزارش «سحام»، پس از گذشت چهار روز از وخامت حال مریم (نسیم) زرگران، امروز کلیه زندانیان بند زنان زندان اوین در حمایت از این زندانی نوکیش مسیحی از حضور در سالن ملاقات امتناع کردند.

زرگران مجرد و تبعه ترکیه می‌باشد و به همراه «سعید عابدینی» به اتهام گرویدن به دین مسیحیت بازداشت گردید و در دوره بازجویی تحت شدیدترین فشارهای روحی قرار گرفت. وی در نهایت در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی مقیسه به ۴ سال حبس تعزیری محکوم گردید.

بر اساس این گزارش، دادستانی تهران با مرخصی درمانی او مخالفت می‌کند و اجرای احکام نیز با «آزادی مشروط» و «اعاده دادرسی» وی، که از لحاظ قانونی لازم الاجراست، مخالفت می‌کند.

مریم (نسیم) زرگران متولد سال ۱۳۵۷ می‌باشد و از بیماری حاد قلبی نیز رنج می‌برد.

عدم دسترسی زندانیان بند زنان زندان اوین به تلفن خانواده وی و بی‌خبری از شرایط فعلی او، موجب شده هم‌بندی‌های او از سلامتی زرگران اظهار نگرانی کنند.

اعتراض جمعی زندانیان به وضعیت وخیم نقاش زرگران

ملاقات زندانیان زن محبوس در زندان اوین امروز با امتناع اعتراضی زندانیان سیاسی از حضور در ملاقات و حبس دو ساعته‌ی خانواده‌های زندانیان سیاسی در سالن ملاقات همراه بود. هرچند پس از سه ساعت با ورود دیرهنگام دادستانی تهران، ماجرا فیصله پیدا کرد اما خانواده‌ها از برخورد خشونت‌آمیز و غیرقانونی مسئولان زندان خبر داده‌اند.

به گزارش خبرنگار کلمه، خانواده‌های زندانیان سیاسی زن زندان اوین ظهر امروز پس از حضور در سالن ملاقات خبردار شدند که تعدادی از زندانیان سیاسی زن در اعتراضی جمعی به وضعیت یکی از همبندیان خود به سالن ملاقات نیامده‌اند.

مسئولان زندان در واکنش به این اعتراض، به جای حل مسئله، از خانواده‌ها خواستند که زندان را ترک کنند. اما خانواده‌های نگران با تاکید بر اینکه نمی‌توانند تا هفته‌ی آینده منتظر و نگران از زندانیان خود باشند اصرار داشتند تا از وضعیت آنان باخبر شوند.

لازم به ذکر است؛ سال‌هاست که زندانیان بند زنان اوین از دسترسی به تلفن محرومند و تنها راه تماس با بیرون از زندان و خانواده در ملاقات هفتگی آنان محدود می‌شود.

بر اساس این گزارش پس ساعتی انتظار، مسئولان زندان با تهدید به برخورد جدی با خانواده‌های معترض، درب سالن ملاقات را بسته، چراغ‌ها و سیستم‌های تهویه‌ی سالن را خاموش کرده و رفتند.

حبس دو ساعته‌ی خانواده‌ها در سالن تاریک و بدون تهویه، نهایتا با ورود دادستانی به ماجرا فیصله پیدا کرد و خانواده‌های باقی مانده که تنها ۵ نفر بودند، توانستند برای دقایقی زندانیان خود را در سالن ملاقات کابینی رویت کرده و از سلامتشان با خبر شوند. در همین راستا دادستانی به خانواده‌ها وعده داده است که ملاقات جایگزینی برای امروز برقرار کند.

ماجرای داخل زندان چه بود؟

به گزارش کلمه، زندانیان سیاسی زن امروز در اعتراضی جمعی به بی‌توجهی مسئولان زندان به اعتصاب غذای خشک مریم نقاش زرگران، زندانی نوکیش محبوس در بند نسوان اوین، و خطری که پس از سه روز اعتصاب کننده‌ی غذای خشک را تهدید می‌کند، از حضور در سالن ملاقات امتناع کردند. حرکتی مدنی که گرچه در نهایت نتیجه داد و به اعزام نقاش‌زرگران به بیمارستان انجامید، اما با رفتار خشونت‌آمیز مسئولان زندان اوین با خانواده‌ها و زندانیان سیاسی روبرو شد.

مریم نقاش زرگران در اعتراض به بلاتکلیفی در وضعیت خود، از روز پنج‌‌شنبه دست به اعتصاب غذای خشک زده و پس از وخامت حال و اعزام به بهداری، اجازه دریافت سرم را به پزشک نداده است. این زندانی عقیدتی امروز در وضعیت جسمی خطرناکی قرار گرفته و به حالت نیمه بیهوشی در آمد. شرایطی که باعث نگرانی جدی همبندیان وی شده و تعدادی از آنان تصمیم گرفتند در یک حرکت جمعی به بی‌توجهی و تعلل مسئولان زندان به خواسته‌های زرگران، اعتراض کنند.

بر اساس این گزارش همبندیان این زندانی عقیدتی طی روزهای گذشته بارها به بی توجهی به اعتصاب غذای این زندانی سیاسی اعتراض کرده‌اند که پاسخی دریافت نمی‌کنند. طی این سه روز حتی یکی از مسئولان زندان و یا دادستانی به این اعتصاب توجه نکردند و حتی حاضر نشدند که با وی تلفنی صحبت کرده و خواسته‌هایش را بشنوند.

امروز پس از سه روز و با غائله‌ای که مسئولان زندان با بی‌تدبیری آن را ساختند، دادستانی به ماجرا ورود پیدا کرده و مریم نقاش زرگران به بیمارستان اعزام شد.

دگرباوران

 بر این باوریم که اصلاح جامعه نه با اصلاح دین مبین اسلام و نه با اصلاح قانون اساسی و نه با بازگشت به دوران طلایی امام ،  میسر است ، بلکه ایمان راسخ داریم که تنها در سایه وضع واجرای قوانین بر اساس ارزشها و موازین اعلامیه جهانی حقوق بشر، می توانیم جامعه را از وضعیت فلا کت بار کنونی برهانیم. بنابراین لازم است که برای دستیابی به هدف، بدوون هیچ پیشوند و پسوند ، هر چه بیشتر خود را به آرمان  «اعلامیه جهانی حقوق بشر » نزدیکتر نموده، تا بتوانیم همانند یک « تشکّل منسجم و هراگیر،» در برابر تمامیت خواهان ، احقاق حق  بنمائیم . دگرباوران    

«نگاه ما به موضوع بهایی‌ها  « موضوع حقوق بشر» است و این که حالا من مسلمانم و آن‌ها بهایی هستند و یا اینکه اصلا کدام دین خوب و کدام دین بد یا فلانی دیندار یا بی دین است، این بحث‌ها نیست.  « موضوع حقوق بشر » است و این که به هرحال یکسری اقشار در جامعه ما متاسفانه از حقوق اولیه‌شان برخوردار نیستند، از جمله بهایی‌ها و این خوب نیست».  دگرباور