روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: دعوای آن سه نفر که هر سه از انگور حرف می‌زدند ولی هر یک به زبان خود نام آن را به زبان می‌آوردند و چون با زبان همدیگر آشنا نبودند نمی‌توانستند با هم تفاهم کنند، در ظاهر یک دعوای واقعی بود ولی اگر زبان همدیگر را می‌دانستد اصولاً چنین دعوائی پیش نمی‌آمد. زیرا انگور فارسی همان «عنب» عربی است و همان «اوزوم» ترکی.
در این‌که شورای نگهبان یک نهاد قانونی است و سخن آخر را درباره صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی و خبرگان، این شورا باید بگوید، اتفاق نظر وجود دارد. در این‌که امام خمینی تضعیف شورای نگهبان را قبول نداشتند نیز اتفاق نظر وجود دارد. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی هم در سخنان روز دوشنبه نه منکر لزوم وجود شورای نگهبان شد و نه از بی‌اعتباری نظر این شورا سخن گفت. سخن ایشان، به شهادت متن و صدای موجود از سخنرانی این بود که اعتبار شورای نگهبان به امام خمینی است که پدید آورنده انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی و خود شورای نگهبان بود و بر همین اساس، شورای نگهبان باید حرمت بیت امام را رعایت کند. در این سخن، هیچ خواسته غیرقانونی هم وجود ندارد یعنی ایشان توقع ارفاق و چشم‌پوشی از ضوابط و معیارها را نداشت و صرفاً از شورای نگهبان خواست تجدیدنظر کند. البته شورای نگهبان هم مختار است که این خواسته را برآورده کند یا نکند.
اگر به ظاهر اظهارات و نوشته‌های بعضی افراد افراطی مخالف آیت‌الله هاشمی رفسنجانی توجه شود این نکته کاملا مشهود است که آنها هم شورای نگهبان را نهادی قانونی می‌دانند که حرف آخر درباره صلاحیت داوطلبان را باید بزند و امام را هم مخالف تضعیف شورای نگهبان می‌دانند ولی سخنان آقای هاشمی رفسنجانی را به معنای قبول نداشتن شورای نگهبان و مخالفت با نظر امام خمینی درباره این شورا تفسیر کردند و با تکیه بر همین توهم هر چه خواستند علیه ایشان گفتند و نوشتند.
جالب این‌که افراطیون جناح مقابل هم در همین واقعه تهمت‌هایی نثار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی کردند که اگر از بدگوئی‌های جناح اول زشت‌تر نباشد، کمتر نیست.
همین واقعیت که آقای هاشمی رفسنجانی مورد نوازش افراطیون هر دو جناح است نشان از مظلومیت او دارد. اگر افراطیون دو جناح را صادق بدانیم باید بگوئیم آقای هاشمی که گفته است انگور، یکی از این دو ایراد گرفت که باید بگوئی «عنب» و آن دیگری گفت باید بگوئی «اوزوم» یعنی هر دو گفتند نباید بگوئی «انگور» در حالی که هر دوی آنها از چیزی سخن می‌گویند که نامش «انگور» است.
ما چون مامور به ظاهر هستیم چنین می‌گوئیم و به خود اجازه نمی‌دهیم «نیت خوانی» کنیم و از ظاهر سخن افراطیون این دو جناح برداشت‌های باب میل خود را داشته باشیم. راستی تا چه وقت باید این «نیت خوانی» باعث تفرقه و دعوا در جامعه ا سلامی و انقلابی ما بشود؟ مگر حفظ وحدت، برترین و مهم‌ترین سفارش امام خمینی نبود؟!
انتقاد به شورای نگهبان نیز نه ممنوعیت شرعی دارد و نه قانونی. می‌توان به تصمیمات این شورا ایراد گرفت و در نهایت نیز به نظر نهائی آن گردن نهاد. کسانی که می‌گویند ایراد گرفتن به شورای نگهبان اشکال دارد و خیانت است لابد برای اعضاء این شورا عصمت قائلند! ولی قانون و عقل و شرع می‌گویند آنها هم مثل ما جایزالخطا هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر