سقوط نظام

       

                    ابراهیم نبوی

من فکر نمی کنم نظام جمهوری اسلامی هیچ وقت سقوط کند. نه که فکر کنم خیلی نظام محکم و مقتدری است، درست برعکس، چون اصلا نظامی وجود ندارد.

هفت هشت تا دولت و چهار پنج تا مجلس و تعدادی حکومت محلی مثل حکومت خراسان و اصفهان وجود دارد که توسط سه چهار نوع ارتش و پلیس اداره می شود. در واقع اصلا نظامی وجود ندارد، من چند دلیل بیش از حد مبرهن دارم که چنین نظامی هرگز سقوط نمی کند:

دلیل اول: یک نظام برای اینکه سقوط کند، باید تعداد زیادی از مردم مخالف دولت باشند، اما این کافی نیست، باید مخالفان قدرت داشته باشند، مثلا در ارتش نفوذ داشته باشند، باید رسانه داشته باشند، همچنین باید بخشی از رهبران مذهبی و اجتماعی طرفدار مخالفان باشند. در حال حاضر یک سپاه، همه ائمه جمعه، و تقریبا کل مجلس و همه قوه قضائیه مخالف دولت اند و به اندازه صد برابر کل رسانه های طرفدار دولت رسانه های ملی مخالف دولت اند، در چنین وضعی دولت سقوط نکرده، انتظار دارید با چهار تا مخالف روشنفکر بدون قدرت سقوط کند؟

دلیل دوم: رهبر کشور مخالف دولت و دولت مخالف قوه قضائیه و مجلس طرفدار رهبر و شورای نگهبان مخالف دولت و سپاه طرفدار رهبر و مخالف دولت و کلا هیچ قدرتی وجود ندارد. همه نیروها برای جلوگیری از حرکت هر کسی وجود دارد، اما هیچ نیرویی برای حرکت کردن به هیچ طرفی وجود ندارد.

دلیل سوم: احمد توکلی گفته که « فساد می تواند به سقوط نظام منجر شود.» این جمله خودبخود غلط است. مثل اینکه شما بگوئید اگر آدم نفس نکشد می میرد. ما الآن پنج سال است بالای سر این مرحوم هستیم و می بینیم نفس نکشیده، یعنی فساد بیشتر از این؟ چهارده عضو کابینه قبلی بخاطر فساد مالی توسط قوه قضائیه ای که با آنها در فساد همدست بوده زندانی اند، یعنی فساد چقدر باید بزرگ بشود که حکومت سقوط کند؟ نه جانم! نه عزیزم! نظام حکومتی ایران هرگز سقوط نمی کند، مگر اینکه اول یک نظام به وجود بیاید، بعد ممکن است سقوط کند. چیزی که وجود ندارد که از بین نمی رود.

از: فیس بوک ابراهیم نبوی